Ποιος Έφτιαξε τα Τρένα Τελικά;

{ποιος έφτιαξε τα τρένα} άνθρωπε,

να παίρνουν, να περνάνε και να φεύγουν

κάποτε γρήγορα -- κάποτε νωχελικά

{ποιος έφτιαξε τα τρένα} τόσο αιχμηρά

να σκίζουν ένα-ένα της μνήμης τα παραπετάσματα

αιφνίδια να τρακάρουν

τα παραπήγματα των ξύλινων περαστικών

Κι ο ήχος... ο ήχος αυτός...

σφυρίγματα σαν σηματοδότες

του Νταλί που ξανά επελαύνει


{ποιος έφτιαξε τα τρένα} ευθυτενή,

συγκεκριμένα, πειθαρχημένα, σχεδόν φασιστικά

που στις γραμμές τους πάντα εμμένουν αυστηρά

κι όταν το εισιτήριό σου γράφει «προς Ανατολάς»

σε χαστουκίζει ένας εισπράκτορας;


{ποιος έφτιαξε τα τρένα} μάστορας,

τόσο πανέμορφα, σαν τραγικές φιγούρες

σε πίνακες αναγεννησιακούς,

στην αιωνιότητα καταδικασμένες να αντιλαλούν

τη ματαιότητα της διείσδυσης

σαν η απένδυση παραμονεύει στη γωνία

ενός παλατιού χωρίς βασιλιάδες

γεμάτο αράχνες και παλλικαρουραίους

έτοιμοι όλοι να πάρουν τη γραμμή

που οδηγεί κατευθείαν στην καρδιά μου

-σήμερα-

που στις ράγες εκτροχιάστηκε η σιγουριά μου



{ποιος έφτιαξε τα τρένα} σαδιστής,

με όραμα ολοστρόγγυλο, τραγικά ιδανικό

απ΄ άκρη σ' άκρη της γης να ενώνουν τα αντίθετα

και να εξισώνουν τα ανόμοια

βαγόνι το βαγόνι να διατρυπούν

το ξεχασμένο κύμβαλο του χρόνου

και να ακούγεται φάλτσα η μελωδία

που να μου τραγουδάς θυμήθηκα

στη στάση το βράδυ εκείνο

πριν φύγεις για τις μάχες που σε κάλεσαν

και κάθομαι πάντα εδώ

-απέναντι εκείνο το παλάτι με κοιτά-



{ποιος έφτιαξε τα τρένα} άψυχα

να τα παρακαλώ

να βρουν

ποιο απ' όλα σε είχε πάρει

και δεν νοιάζονταν

ούτε μιλούσαν

μόνο πέρναγαν με νέες προσφορές

εισιτήρια ν' αγοράσω.



Μια μέρα το τρένο εκείνο θα βρω

και θα ανέβω,

γιατί η ειρήνη εδώ

που μ’ άφησες

χειρότερη ήταν

κι απ' τον πόλεμο

που η άτακτη φυγή υπονοούσε.