Friday, November 02, 2007

Μουσικά Αναπάντεχα

Σ’ ένα πεντάγραμμο βαλθήκαμε
να γράψουμε την ιστορία
μιας ζωής πιο πονεμένης.

Πέντε γραμμές
το βάρος της υπόστασης στηρίξανε
μα η απλότητα του πόνου
χρειάστηκε για να εκφραστεί
τρεις νότες μόνο
που η επανάληψή τους έδειξε
το γλίστρημα στο χρόνο.

Βάλαμε και στις δύο ύφεση
ίσως και κρύψουμε το πάθος
μα απέτυχε η πρόθεση
και φάνηκε το λάθος.

Ρέ στις αρέσκειές μας
Σί για συντονισμό
Ρέ για τις αρετές μας
Φά για το φασισμό

Κι’ έτσι απλά, μουσικά γλιστρήσαμε
για να ανακαλύψουμε
ότι η μουσική στροφή μας
δεν ήταν παρά μόνο
απομίμηση φτηνή
του πένθιμου εμβατηρίου.

Κι από τότε ψιθυρίζουμε
με πάθος το κομμάτι
και γλιστρούμε πρόσω ολοταχώς
στην τελευταία νότα δυστυχώς.

Αν θα ‘ναι η Ρέ, αν θα ‘ναι η Σί,
καρέ-καρέ και σημασία δεν έχει,
το τέλος θα ‘ν’ το ίδιο,
φτάνει τη Φά
το δάκτυλό μου ακούσια
μην κυμβαλίσει.

05-12-1995

Thursday, November 01, 2007

Σαν Κλάμα

Που δεν ακούγεται φωνή
από αγέννητο μωρό
που σπρώχνει μην πνιγεί
από της μήτρας το υγρό.

Ενδολαρύγγια κραυγή
που τη σιωπή δε σκίζει
από βαθιά πληγή
που πλέον δεν πασκίζει.

Γέλιο που δεν αντηχεί
από στόμα ερμητικά κλειστό.

Συνομιλία από ακουστικό κατεβασμένο
μεταξύ δύο εκ γενετής μουγκών.

Γδούπος από ένα πουλί
που έπεσε με τη φωλιά και το αυγό .

Όλα ακούγονται
σαν το κελάρυσμα στεγνού νερού
από τη στερευμένη πηγή
που δεν άγγιξε
ο Μωυσής με το ραβδί του.

Όλα ακούγονται
σαν το πνιγμένο της γης
το κλάμα
που δεν άγγιξε
κανείς Θεός με την ευχή του.
15/7/96

Κουστωδία

Ο Γκιούλιβερ, λένε, δεν έδρασε γενναία
Και ας τον έδεσαν οι Λιλιπούτειοι κρυφά.
Κανένας άνδρας δεν ανέχεται
Την ανεπαίσθητη ήττα τη μοιραία
Γιατί το ένστικτο δουλεύει για αυτούς
Ακόμα και στο σύννεφο εννιά.

Αν στον ύπνο σου βάρβαροι εισβάλουνε
Μην το θεωρήσεις μια κουστωδία λυρική
Ξύπνα αμέσως πάνοπλος και κάνε το καθήκον
Γιατί οι εχθροί χτυπάν πισώπλατα,
χωρίς ντροπή.

Μπορεί η ιστορία των Χουνύμνων
να μοιάζει παραμύθι
αλλά τη ζούμε καθημερινά
Τόποι έρημοι, κανίβαλοι και άλογα σοφά
Είναι της κοινωνίας οι συμβολισμοί,
Ο άνδρας έχει τα άρματά του. Εσύ;

30 Αυγούστου 1995

Σε τι Φταίει ο Πάρης


Γεια σου Ελένη με τα ωραία σου
χαίρε και για τα μοιραία σου
που ο Πάρης δε μερίμνησε
να μείνεις εις την ιστορία
και έγινες μονοσέλιδο για τη μυθολογία.

Πού είναι στο χάρτη το νησί σου
κανένα άγαλμα δεν πήρε τη μορφή σου
Όσο ωραία και να ήσουνα, αλήθεια
από μας χαρακτηρίζεσαι με ευήθεια.

Γιατί είναι για μας η μυθολογία ψέμα
και ο δυσειδής Αίσωπος καν πνεύμα
μας τα διαβάζουν οι δάσκαλοι για να τα λέμε
μα κι’ όταν καθαρίζουμε κρεμμύδια κλαίμε.

Φταίει ο Πάρης που η Τροία χάθηκε
κι εσύ τον τίτλο της ωραίας πήρες.
Που οι κοπέλες σήμερα δε σε ζηλεύουν
και πάλι φταίει, γιατί νεαρά εις Άδην κομιζόσουν.
12-09-1995

Wednesday, October 31, 2007

Pick it up When I Say


it has flown the seven seas of the unknown
it slipped over the greenest, thickest grass 3 days ago
it flew over the highest skies right after
it touched the moon of lust last night
to find you to love, pick it up,

the nose-broken paper plane.
28/1/96

Το Γρασίδι κάτω από τον Ήλιο

Όταν το πράσινο χαθεί, το γρασίδι άμα ξεραθεί, ψάχνουμε τη βροχή.
Μα ο ήλιος ακίβδηλος καίει και δεν αφήνει
την υγιή εικόνα να εμπνέει τους λαμπρούς στοχαστές.
18/6/96

Follow me fb