Νέες Οδηγίες #376 Το Οφιόδεντρο

 

Κόβαν τα δέντρα για χρόνια

παντού στους δρόμους της πόλης

αδειάσαν τα πάρκα

τους ειδικούς συμβουλεύονταν αδιάκοπα

για να πετύχουνε απανταχού το εφέ της κυριαρχίας του πανανθρωπισμού·

κλείσαν με τσιμέντο στα πεζοδρόμια τις λεκάνες·

βγάλαν φιρμάνι να στουμπωθούν οι κήποι

να καταργηθεί η υπέρμετρη δενδρολαγνεία

και να επικεντρωθεί ο πληθυσμός

σε θέματα πιο σοβαρά

όπως η καθιέρωση του τετραγωνισμού των οδών·

η αρίθμηση των στάσεων του μοναδικού λεωφορείου·

η λείανση της επιφάνειας των τειχών·

η απολύμανση των χώρων περισυλλογής αντιρρησιών συνειδήσεως.


Οι επιστήμονες εκπονούσαν νυχθημερόν μετά-οικολογικές μελέτες

καθώς οι ταγμένοι κόβαν τα δέντρα καθοδόν

προς το γεωμετρικά προκαθορισμένο κέντρο της πόλης.

Τα έκοβαν βίαια.

Τα αφαιρούσαν με κάθε μέσο.

Φέρναν μπουλντόζες, εκσκαφείς, πριόνια, γερανούς

και δηλητήριο για τις ρίζες.

Τα κατατεμάχιζαν

τα πριόνιζαν ως την αποδόμηση της ιδέας της ύπαρξής τους

και τα έκαιγαν επιδειχτικά στις γειτονιές μεσάνυχτα

καλώντας τις κοινότητες τη μια μετά την άλλη

σε θρήνο και αγρυπνία

σε καλά στοιχισμένους κύκλους

εφαπτόμενους στους ακυρωμένους κήπους,

με ομοιομορφία στην ένδυση

και ομοφωνία στην επιλογή των μοιρολογιών

"οϊμέ, φέρε θεέ μου την απόλυτη ανθρώπινη αρμονία

Αλί, αλί και τρισαλίμονό μας αν δεν αρθεί κάθε γωνία

Ανείπωτος ο πόνος αν δεν αποσβεστεί κάθε εικασία"

ακουγότανε παντού στις γειτονιές

σαν ο καπνός που ανέδυε τις ξεριζωμένες ψυχές

απορροφότανε από τα drones

και αποκρουότανε εντέχνως από τα συνωμοτούντα έντομα

για να μεταφερθεί σε ασφαλές σημείο

μακριά από τον αστικό ορίζοντα.


Οι Αρχές έδωσαν τεράστιες μάχες

με τα συνεργεία εκκαθάρισης

σε συνεχή σύγκρουση

με τους διαγνωσμένους από τους ακαδημαϊκούς ψυχασθενείς

που αγκάλιαζαν χωρίς αιτία τα ετοιμοθάνατα όντα

με τους αστυφύλακες να τάσσονται κατά των μαζών

σε κάθε νέα επιχείρηση εκφύτευσης.

Ήταν ένας πόλεμος

μια πανωλεθρία

που κατέληγε πάντα στον ίδιο παρονομαστή:

ξεγύμνωση του πρασίνου προς το κέντρο.


Προς το κέντρο που στεκόταν ακόμη αγέρωχο ένα δέντρο.

Ένα δέντρο ψηλό

με τεράστιο κορμό

με κουφάλες που οδηγούσαν βαθιά στα έγκατα της γης

βαθύτερα ακόμη στις κρυμμένες επιθυμίες των καταπονημένων.

Ένα δέντρο που ανυψωνότανε ως τα πρώτα σύννεφα

που ανταγωνιζόταν σε ύψος τα τερατουργήματα των Ηγετών της πόλης

χιλιάδες χρόνια όπως κυνηγούσαν ασταμάτητοι

την αμφισβήτηση της φυσικής παντοκρατορίας του στερεώματος.

Ένα δέντρο που μετά τις τελευταίες εξελίξεις

άρχισε να φανερώνει την πραγματική του ισχύ.

Στα κλαδιά του κρεμαστήκαν όλα τα φίδια

που εκδιώχθηκαν από τα δέντρα που κόπηκαν.

Στις κουφάλες του φώλιασαν φαρμακοβόλες κόμπρες

αδίστακτοι κροταλίες

βόες διαχυτικοί

οχιές βίαιες

ατίθασα μαύρα μάμπα.

Κάθε κλαδί απρόσιτο από τα τυλιγόμενα κορμιά

οι προεξέχουσες ρίζες ευφάνταστες από τα έρποντα πλάσματα

χρώματα, χρώματα πολλά

λάμψη, χρυσοποίκιλτες επιφάνειες

αέναη κίνηση σαν θεσπέσιος χορός

ευγενικά, καλόβολα πλάσματα

που πια δεν φάνταζαν ως κελευστές του ερέβους

μα ως η τελευταία εναποθέσασα ελπίδα της πόλης

καθώς το οξυγόνο είχε πια λιγοστέψει πολύ.


Μα οι αρχές δεν έβλεπαν το δέντρο σαν λαϊκοί

όλες οι δυνάμεις συγκεντρωθήκαν εκεί

γύρω απ’ το δέντρο

εκεί ο στρατός

εκεί οι γραφειοκράτες

οι επιστήμονες

οι ακαδημαϊκοί

(μυστηριωδώς απουσίαζαν οι πολιτικοί)

όλοι να συζητούν την έκβαση των γεγονότων

η κομπορρημοσύνη στο ζενίθ

καθώς ο καθείς κατέθετε τεκμήρια

για να του απονεμηθεί ο τίτλος

"ο εμπνευστής της Νέας Κοινωνίας"

αφού θεωρήθηκε το οφιόδεντρο

το νέο σύμβολο της πόλης

το οποίο θα ασκούσε την επιρροή

που ήταν απαραίτητη

για να υποδουλωθεί ο κάθε αναρχικός

και να εμπνευστεί ο απογοητευμένος καλλιτέχνης.


Φόβος

δέος

επισφράγιση της αστικής υπερουσιότητας

ήταν τα εργαλεία που οι Αρχές απ' την αρχή αναζητούσαν

για να πείσουν το πλήθος

ότι τα πολλά δέντρα διάσπαρτα στον χρήσιμο χώρο

κατακερματίζουν την ιδέα της τελειότητας

και ότι το ένα τεράστιο δέντρο

ο οίκος της ζωής

πρέπει να είναι ένα

για να συγκεντρώνεται εκεί

πανώρια

η ιδέα της φύσης

να απομονώνεται εκεί η ιδέα του δόλου και του φθόνου

τα ιοβόλα θεριά μνημείο κι αποδέχτης μαζί

να καθαρίσει η πόλις

να καθαρίσουν οι συνειδήσεις των ανθρώπων

να γίνουν όλοι οι πολίτες καλοί

να γίνουν όλοι οι πολίτες όμοιοι

να μην υπάρχει καμία προεξοχή

στο έξοχο σχέδιο της πόλης.



Πρώτον τα φίδια δάγκωσαν τον Αντιδήμαρχο.