ΤΕΡΗΔΟΝΑ

Η διατρύπηση

κι η διατύπωση

συγχέονται

στα σαλόνια των Στωικών

καθώς

μια λέξη

μια πρόταση

και μια παράγραφος

καταπίνονται τελετουργικά

από ένα μικρόβιο ρηξικέλευθο,

ένα μικρόβιο αιώνιο,

μικρόβιο πονηρό.



«Διατρύπηση ή Διατύπωση»;

«Διατύπωση ή Διατρύπηση»;

το δίλημμα που αντηχεί στις υπόγειες Στοές




Ξέρεις, Σοφέ αγαπημένε, ο λόγος εκφέρεται



ο λόγος διαχέεται

είναι ήχος,

είναι εικόνα,

συνάντηση αναθυμιάζουσας ύλης

και πετρωμένων ιδεών

-απαιτείται δόντι-

απαιτείται γείωση

απαιτείται σκληρότης

για να λεχθεί το συλληφθέν νόημα

αναρωτήθηκες ποτέ γιατί η μασέλα;

αναρωτήθηκες ποτέ γιατί το σφράγισμα;

η μάχη των τριάντα δύο λευκών αξιωματικών;

Τι φρουρείτε ρε;

Τι εισέρχεται ή τι θα εξέλθει;




Από νεογιλά εκπαιδεύεστε καλά



- εκεί είν' όλοι -

παππούδες, γιαγιάδες

γονείς και δάσκαλοι παντός είδους

και οδοντόβουρτσες χαριτωμένες

και εύγεστες κρέμες,

καθρέφτες,

βρύσες,

όλα να είναι στη σειρά.

Τι φρουρείτε ρε;

Πείτε! - Τι ρέει ή τι απορρέει;




Αχ, Τερηδόνα σοφή,



Τερηδόνα έγκαιρη,

Τερηδόνα πολυμήχανη

της λαιμαργίας φρουρέ

της επιφάνειας αμφισβητούσα,

συ που τη νοηματική ατασθαλία πολεμάς

διατρυπώντας το εύμορφο σμάλτο

Συ που υπενθυμίζεις στους υπνωτισμένους

ότι μια σκέψη χτίζει μια λέξη στεγανά

και οι προτάσεις σύμπαντα στεγνά

όταν τα αδαμάντινα φράγματα

φυλάσσουν μόνο τα έξω μην μπουν

κι αφήνουν ανεξέλεγκτο

έναν οχετό να περιχέεται στην Πόλη




[κι έρχονται ύστερα οι Σωκρατικοί και οι Αριστοτελικοί



και οι Μέλανες και όλοι αυτοί

να σου θυμίσουν πώς έτρεχαν τα λύματα

παλιά εις τη Γλασκώβη

όταν απαρχής ικανώς εκπαιδευμένοι

Έλληνες και Ρωμαίοι

Οθωμανοί και Φράγκοι

ήξεραν πώς να κρύβουν οχετούς

στα έγκατα ανείδωτα

μην και χαλάσει η μόστρα]