The Christmas Epithaph

What art thou, Christmas?

Building up your legendary come-back year by year,

         Always on the last three months,                             In commercials so fancy,

through verbal anticipation,               in decorated streets,

    On joyful wrappings                                                               dazzling lights

glitters around me

What art thou, indeed?

a volcano day

jolly arrangements of lava,            Las Vegas eruptions?

What have you been?

What have you been for them peoples?

What have you been for me?

You have been something for my house, I must admit.

But nothing, nothing for my room!

You have done nothing, nothing for my soul,

You have done nil, nil for my health!

You have forgotten my children dying in wars.

 

What art thou, Christmas?

Would I hear about you in Shakespearean riddles?

In a Freudian myth?

Are you registered in the Jungian archetypes list?

25^th December, I know, you have been that,

That has been you,

But for that date what have you done?

Have you enhanced it, made it merrier?

For some, yes. Even perhaps for many a western world,

With so many turkeys in distress.

You have enchanted it.

25^th December, a dolly charcoal burning of my thoughts.

But you have forgotten to shush the earth

the earthquakes have killed many

on this merry date

the hurricanes, this theatre natural of an alternative absurd…

 

But I cannot forget.

No, no, nothing can make me forget.

25^th December.

“Is your name Christos?”

I can’t forget.

They don’t let me forget.

“Wow! Today is your name day!”

they always say

And I should be so happy.

Christmas, the merry lolly dolly day tailored to my being.

And what have you done for me, my soul, my mind,

my fucking plague inside my oversized shoes?

What have you done for my omni-ceased inspiration during these days of fixed bliss?

Nothing, nothing for my ever-leaking perspiration over wishes for my damned name

Christos

Christmas

chrisimon

chrisma

All Greek creeks creeping inside my red veins.

 

What art thou, Christmas?

Winter, shouldn’t my complexion whiten whither ado?

But like the shadow of a dead Jesus epitaph view

in a church yard

three months later just before Easter,

as I pass under it,

I am darker as I approach this weird Christos day,

My skin is darker

the lava - the charcoal – the decorations – the wish –

the wish is a curse – I know now!

I KNOW WHAT YOU HAVE BEEN!

 

Baptizing me

to the rituals of death,

Indeed, Christmas,

what have you done

for my birth

and what

for my

long-gone

mirth?

 

 

 

'Klotho Surfaces' στο Λογ. Περιοδικό 'In Focus'

Συνέντευξη του Χ.Ρ. Τσιαήλη στο TIme Out

Συνέντευξη του Χ.Ρ. Τσιαήλη στο Ραδιόφωνο

Συνέντευξη του Χ.Ρ. Τσιαήλη στο 'Εντέχνως' για το 'Klotho Surfaces'

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Ο Εκδοτικός Οίκος Αρμίδα

n Και  --

ο συγγραφέας Χ.Ρ.Τσιαήλης

 

Σας προσκαλούν στην παρουσίαση του μυθιστορήματος ‘Klotho Surfaces’,

που είναι το πρώτο βιβλίο από την Τριλογία Επιστημονικής Φαντασίας ‘The Omniconstants’.

 

Χώρος εκδήλωσης: Science and Space Cafe, Λευκωσία, πλησίον Λήδρα Πάλας.

Παρουσίαση: Max Sherridan

Διαβάζουν: Zoe Piponides, Erini Loucaides και ο συγγραφέας.

Θα ακολουθήσει δεξίωση

 

 

χρίστος τσιαήλης στο εντέχνως ΡΙΚ1 22/01/2016

Ενσυνειδησία --- Διαίσθηση --- Συναισθησία --- Διορατικότητα

Έχοντας διαβάσει διάφορα από διάφορες πηγές τα τελευταία χρόνια, έχω αναπτύξει για τον εαυτούλη μου [πόσο εγωιστικό ακούγεται αυτό] κάποιες αρχές που με βοηθούν να πράττω και να δημιουργώ χωρίς κόπο, με ανοικτές τις αντένες μου, με ανοικτές τις στρόφιγγες της φαντασίας. Κατέληξα ότι οι ακόλουθες τέσσερις λέξεις δεν είναι απλά λέξεις. Είναι η μετεξέλιξη που επέρχεται στο ανθρώπινο γένος. Προς το παρόν είναι απλά σπάνιες ιδιότητες που συναντάς σε πολύ λίγους ανθρώπους. Ιδιαίτερα δύσκολο είναι να συναντήσεις πέραν των δύο σε ένα άτομο. Για τον εαυτούλλη μου δεν ξέρω αν κατέχω έστω και μία από αυτές. Πάντως τις κατανοώ και πιστεύω ότι μπορώ πια να τις αποδομήσω σαν έννοιες και να ξέρω πώς θα μπορέσω να οδηγηθώ τελικά προς αυτές.

Ενσυνειδησία --- Διαίσθηση --- Συναισθησία --- Διορατικότητα

Άσε με λοιπόν να σου εισηγηθώ κάποια πράγματα για να ξεκλειδώσεις λίγο από αυτό το τεράστιο χάρισμα που όλοι κρύβουμε μέσα μας:

 

- Παρακολούθα τα όνειρά σου.

[Αυτά ειδικά που επαναλαμβάνονται για χρόνια είναι το κλειδί για αυτοθεραπεία από ένα παιδικό ή πιο πρόσφατο τραύμα. Μόλις το αντιληφθείς λύεται και με συνδυασμό πολλών λύσεων ανοίγει η πρώτη πόρτα για τη σύνδεση σου με τους υποσυνείδητούς σου μηχανισμούς. Ο Φρόυντ και ο Αριστοτέλης μίλησαν και για δεύτερο επίπεδο στο υποσυνείδητο. Θα χρειαστείς κι άλλη δουλειά μετά το άκουσμα των ονείρων. Μείνε μαζί μου για ακόμη λίγο.]

 

- Απομονώσου κάθε μέρα για λίγο με στόχο τη συζήτηση με τον εαυτό σου.

[μη φοβάσαι τη φωνή μέσα σου, είσαι εσύ, απλά πιο ειλικρινής, χωρίς τους εξωτερικούς φραγμούς . Ενδείκνυται και η έφαρμογή τεχνικών υπερβατικού διαλογισμού, φτάνει να μην υποπέφτεις στον κίνδυνο της σύνδεσης των πρακτικών αυτών με την πίστη σε θρησκεύματα, καθώς οι θρησκείες γενικά κλείνουν τις στρόφιγγες της διαίσθησης.]

 

- Ενώσου με το συλλογικό ασυνείδητο που τόσο ωραία ανάλυσε ο Καρλ Γιουγκ.

[άκουσε τους άλλους, σκέψου για τους άλλους και το κοινό ώφελος -- σκέψου τι θα σήμαινε ένας κοινός παγκόσμιος ανθρώπινος εγκέφαλος, όπως συμβαίνει με τα μυρμήγκια και τις μέλισσες.]

 

- Άκουσε το σώμα σου.

[η καρδιά, τα άκρα μας, τα σωθικά μας, ρέουν συνεχώς από το αίμα που τρέφει τον εγκέφαλο και το υποσυνείδητό μας. Άσκησε το σώμα σου και μετά ξεκούρασέ το, κάθε μέρα δίνε του μικρά δώρα απόλαυσης, είτε σε άσκηση, είτε σε τροφή είτε σε έρωτα. Είτε με μια αγκαλιά. Απλά να το κάνεις απλόχερα και με σκοπό την τέρψη του σώματος. Θα σε ανταμείψει κι αυτό με ηρεμία. Έτσι το πνεύμα σου θα δράσει ελεύθερα και τότε θα πλησιάσεις περισσότερο προς την ικανότητα να σκέφτεται ο εσωτερικός σου μηχανισμός αυτόματα για σένα. Και να δημιουργείς εύκολα αυτό που θέλεις, είτε είναι καλλιτεχνική δημιουργία, είτε ένας φιλοσοφικός διάλογος με τον πλησίον σου.]

 

- Αποδέξου την ασημαντότητά σου.

[το πνεύμα σου χρειάζεται ταπεινότητα για να ανθίσει. Εϊναι το λίπασμα των πιο όμορφων λουλουδιών που υπάρχουν εκεί έξω. Μην υποτιμάς όμως τον εαυτό σου. Να γνωρίζεις ακριβώς που στέκεσαι. Χωρίς να συγκρίνεις τις ικανότητες και τις αδυναμίες σου με εμπάθεια προς τους άλλους.]

 

- Να δημιουργείς.

[είτε είσαι καλλιτέχνης είτε οικοκυρά και μαγειρεύεις, να αφήνεσαι πάντα ΕΝΤΕΛΩΣ στη φαντασία σου. Να επιτρέπεις στη λογική και τη γνώση σου να επεμβαίνουν μόνο στις αντιφάσεις και στα λάθη. Να μην ραφινάρεις τις τραχείες γωνίες κατόπιν εορτής. Αν είσαι έτοιμος θα ξέρεις από πρώτα την ώρα που δημιουργείς τις σωστές ενέργειες. Πάνω από όλα να μην μιμείσαι όταν δημιουργείς. Να ψάχνεις μέσα σου τις εικόνες που χρειάζονται για το επόμενό σου βήμα. Είναι το τρίτο βήμα για ξεκλείδωμα της ενσυνειδησίας.]

 

- Να παρακολουθείς τα πάντα γύρω σου.

[είτε είναι εκπομπές στην τηλεόραση, είτε είναι το τιτίβισμα ενός σπίνου έξω στη βεράντα, πρέπει να μάθεις να ερμηνεύεις τις συμπτώσεις γύρω σου. Η αποδοχή και αποδόμηση του τι πραγματικά είναι η συγχρονιστικότητα του Καρλ Γιουγκ είναι το επόμενο βήμα στο να πετύχεις να αναπτύξεις τη διορατικότητά σου.]

 

- Προσπάθησε όσο μπορείς και όσο είναι δυνατό να πράττεις το καλό χωρίς να αναμένεις ανταμοιβή είτε από την τωρινή ζωή είτε από θεϊκή εύνοια.

[Η αυθεντική καλοσύνη δεν είναι άπιαστο όνειρο, φτάνει να σκεφτόμαστε με κάθε πράξη μας το πώς θα θέλαμε να πράξουν οι άλλοι προς εμάς σε μια δύσκολη στιγμή και σε μια καλή μας στιγμή. Πάντα να εκλείπουν οι υπερβολές. Ο καθρεφτισμός του εγώ είναι ένα ακόμη βήμα προς τη διορατικότητα.]

 

- Να αποβάλλεις το άγχος και την αρνητική σκέψη ασταμάτητα.

[Το άγχος και η αρνητική σκέψη πάντα προέρχονται από μια πηγή που αμύνεται με βάση το ατομικό μας συμφέρον -- ακόμη και στο έσχατο σημείο αλτρουισμού, την αγάπη προς την-τον σύντροφό μας. Όταν μας αποπάρει, ξεκινάει η ανάφλεξη μέσα μας που μπορεί να μας κυνηγάει για ώρες. Πιες ένα ποτήρι νερό και όλα θα καθαρίσουν -- λογικές σκέψεις από το πουθενά θα μας δείξουν σε τι φταίξαμε και θα κατανοήσουμε το έτερον ήμισι -- αλλά και οποιοδήποτε άλλο παράγοντα μας προκαλέσει άγχος -- ακόμη και το θάνατο προσφιλούς ατόμου. Να πονάς, δεν λέω, αλλά με μέτρο.]

 

- Να ζεις ευτυχισμένα.

[Δεν είναι δύσκολο. Αφού ξεκλειδώσεις όλα τα πιο πάνω, θα κατανοείς πιο εύκολα την τύχη του να είσαι μέρος αυτού του ευλογημένου πλανήτη και θα βρεις την ευτυχία σε όλα τα πράγματα. Όχι μόνο σε αυτά που σε συμφέρουν. Το εγώ σου είναι διάχυτο στο σύμπαν όταν το αγαπάς πραγματικά και δεν το κρατάς για τον εαυτό σου]

 

- Μάθε σκάκι.

[το παιχνίδι αυτό, περισσότερο από κάθε μαθηματική σκέψη ή αλγόριθμο, σε διδάσκει να προβλέπεις τις ενέργειες των άλλων αλλά και τις συνέπειες των δικών σου πράξεων. Πάντα με γνώμονα τη βελτίωση. Μην το εκλάβεις ότι πρέπει να καταστρέψεις τον αντίπαλο για να διαπρέψεις. Γι' αυτό σου παράθεσα το σκάκι ως μια τελευταία εντολή για ξεκλείδωμα της διαίσθησης. Επειδή πρέπει να περάσεις και όλα τα προηγούμενα στάδια για να ανοίξεις την προτελευταία πόρτα.]

 

-Άσε την τελευταία πόρτα κλειστή.

[Ποτέ μην πιστέψεις ότι απέκτησες και τις τέσσερις ιδιότητες. Ποτέ μην θεωρήσεις ότι γνωρίζεις τα πάντα ή ότι είσαι τέλειος ή απόλυτα ευτυχισμένος. Να παλεύεις πάντα για το καλύτερο. Ο άνθρωπος και ο πλανήτης μας δεν θα φτάσει ποτέ στο τέλειο. Απλά συνεχώς θα βελτιώνεται. Αυτή τη στιγμή σκέφτεσαι ότι όλα χειροτερεύουν. Ξαναδιάβασε το άρθρο μου και πάμε πάλι από την αρχή.]

©Christos Rodoulla Tsiailis