Νέες Οδηγίες #414 Με κάνεις να θέλω να χρησιμοποιώ και τα δέκα δάκτυλα

χάνω τα λόγια

λίγο τα πνεύματα

που πια δεν κατέχω

λίγο τα ασύμφωνα φωνήεντα

λίγο η στασιμότητα της σελήνης απόψε

έμεινε εκεί

και κοιτάει

το χέρι μου

που γράφει.



χάνω τα λόγια

είναι ο καλπασμός

που δεν ακούγεται

έχω το άλογο

μα να κουνηθεί αρνήθηκε

όταν άκουσε πρώτη φορά

τον ήχο ενός πληκτρολογίου

χάνω την όσφρηση

χάνω την όραση



χάνω τα λόγια

μονοκοτυλήδονο πλάσμα

που περιφέρεσαι

τριγύρω απ’ την οθόνη

στα όρια της παράνοιας

οι εύηχες κραυγές

η γεύση του μέλανα ζωμού

η υποτροπή του μέλανα δρυμού

η προτροπή του μέλανα φιλόσοφου

η επιτροπή των μετριολάγνων

αποφάνθηκε.



χάνω χα-χάνω τα λόγια μου

οι ανορθογραφίες σωρό

εκατό εβδομήντα σελίδες

χωρίς νόημα

λέξεις χωρίς έρεισμα

προτάσεις χωρίς μέρισμα

σελίδες χρόνια μετά το θέρισμα

χάνω τη γεύση

χάνω τη γραφή

την αφή

τα όρια πια ασαφή



λίγο το ξεθώριασμα

στο έβδομο πιόνι της σκακιέρας μου

λίγο το ύφος του μαρασμού

στη μοναδική φωτογραφία της γάτας μου

κάτι η στρατηγική των φιδιών

να περνάνε σε στρατιές κάτω από ολάκερες πόλεις

χωρίς να τα βλέπει κανείς



χάνω τα λόγια μου

χάνω το λεπτό γυαλί κάτω απ’ τα πόδια μου,

έβλεπα τον πάτο

και μετά έβλεπα κι άλλο

όποτε έσπαζε το γυαλί



όποτε έχανα τα πάντα

πάντα υπήρχε κάτι παραπάνω να χάσω



όποτε έχανα τα λόγια μου

πάντα υπήρχε μια σελίδα κενή

και ένα κρυμμένο ανταλλακτικό πλήκτρου

ραμμένο στο πουκάμισό σου

και περίμεναν

το φεγγάρι, το άλογο και το δέντρο

να κάνουν την κίνησή τους.