Νέες Οδηγίες #398 Σύμφωνα με τον Μπετόβεν

 

(Σπουδή στην 5η συμφωνία του Μπετόβεν)

-------------------------‐--‐----------‐---

Κλείσε καλά

θύρα και φως

είναι καιρός

τρέχουν παιδιά

πέφτουν πουλιά

φωλιές χαλούν



κάθε σκυλί που αλυκτεί

κι η κουκουβάγια που καλεί

κλαδί που δεν ξηραίνεται

ήλιος που διπλοφαίνεται



κρύψε κλειδί

στον κόρφο σου

δώσε φιλιά

δώσ' αγκαλιά

στους ταπεινούς

και στους τυφλούς

σ' έναν κωφό

σ' έναν αητό

στο ταίρι σου

το ταί - ρι σου!



ο βασιλιάς λοιμοκτονεί

κούκος καλός φιλανθρωπεί

δέντρο που στέκει ανάποδα

αν το ποτίσεις σου γελά

αν τ' αγκαλιάσεις τρέ-ε-μει!



να μην πεισθείς

στο κτύπημα

μικροί τριγμοί

συρίγματα

ξύσμα τρελό

μικρή κλωτσιά

η ησυχία

η παύση της

προδίδεται

πάλι οικτρά

υπομονή

ίσως χαθεί

υπομονή

θα λυπηθεί

υπό - μονή!



Μα να σου που πόρτες πολλές

όταν κυκλοφορεί κτυπά

το τέσσερα το τέσσερα

σ' ένα βουνό μαζεύονται

τα φοβισμένα όργανα

πώς σιωπούν και κρύβονται

στο άκουσμα του βήματος

του βή - ματος!



τα σύννεφα στιλβώνονται

κάτω η σκιά απλώνεται

τα όργανα αυτή μη βρει

μην τα ξαναδιανέ-ε-μει!



Κλείσε γερά

και πώς κτυπά

μέσα στ' αυτιά

ο ψίθυρος

και η φωνή

ξαναγεννά

τη μουσική

που άκουγες

στη γέννα σου

που έμοιαζε

τόσο πολύ

στον θάνατο

π' απέκλειες

ως εκδοχή

κάθε αυγή

μονάχος σου

με τη χαρά

στις γειτονιές

με τη χαρά

και τα όργανα

μικρό παιδί

που έπαιζες

με τον παππού

ψηλά εκεί

με τα πουλιά

βουνού κορφή

βουνού πλαγιά

δέντρα μικρά

κάπου μακρά

κάπου το βάθος ξεγελά

και η προοπτική γελά

ω πώς γε - λά!



τριγύρω σου το φαλακρό

το κράσπεδο του χρόνου μας

η αίθουσα τ' ονείρου σου

που έμελλε να γεννηθεί

η έμπνευση ενός σκοπού

που γράφτηκε χωρίς χαρτί

σε παρτιτούρα κοσμική

που ξέρει μόνη να εκτελεί

αυτή που γράφει τη ζωή

κάτω απ' τα γκριζοκαφετιά φτερά

μιας γουρλωμένης κουκουβά-α-γιας!



μικρές μπουάτ που φλέγονται

πληρώνεις είσοδο κι εισέρχεσαι

χορεύεις να σιγήσει η ηχώ

από τα βήματά της έξω

μα αυτά πολλαπλασιάζονται

έξω ψυχές καραδοκούν

καρα-δοκούν!



Σε χώρες που αιμορραγούν

πόλεις που θ' αποτειχιστούν

χωριά μικτά που καίγονται

οι γειτονιές λαβύρινθοι

στα πάρκα κάτεργων δομή

τα γάργαρα νερά κυλούν

μες σε χρυσούς υπόνομους

να πίν' αυ - τή!



Μόνο αυτή

ξέρει να πει

μόνο αυτή

ξέρει να δει

μόνο αυτή

γράφει τυφλά

μόνο αυτή

αυ- τή!



το τέσσερα

το τέσσερα

μην το μετράς

και μην τ' ακούς

στην τράπουλα

στα άκρα σου

το τέσσερα

το τέσσερα

να το ξεχνάς

συχνά πυκνά

και πώς κτυπά

χωρίς ντροπή

την πόρτα σου

κάθε φορά

που ένα παιδί

σε όργανο

εκπαιδεύεται

στη μουσική

που τρόμαξε

κάποιο νεκρό

και μια λεπρή

π' αλλάξανε

κρυφά απ' αυτή

ό,τ' όρισε

για 'κείνους πε - πρωμέ-ε-νο!