Νωπό χώμα
χνάρια μπότας κυνηγού
στο τσακισμένο χορτάρι
θάμνοι που κρύβουν σκιές
κανένα δέντρο
να φανερώσει
τη σκληρή φύση
που θα προτάσσαμε
ο αιώνιος άνεμος
από εκεί μέσα
εμποδίζει το κόρδωμα της πλάσης
ο αιώνιος δύσοσμος άνεμος
συνθλίβει το κτίσιμο της μνήμης
έφιπποι περνάν με σπαθιά να θερίσουν
από πού έρχονται;
ρωτά ένα στοιχειό
που γεννήθηκε στην περιοχή
για να ρωτά
"από βαθιά
από 'κεί μέσα" ακούστηκε φωνή ραδιοφώνου
και πού οδηγεί;
μην πας μην πας
ένα κοινό σύνθημα ηχεί, μετά αντηχεί, μετά σβήνει.
Πολλά είδη καινούρια γεννιούνται
αν πλάι στην προαιώνια σκεπή
που κτίσαμε για να αντέχουμε
παρόμοιους ανέμους
ξαπλώσει ένας γίγαντας.
Θα κουνήσει το χέρι σαν κοιμάται
θα κουνήσει το χέρι και ξύπνιος
(κι αυτή η ανάσα)
τίποτα δεν είναι ξανά το ίδιο
αν φέρει το κεφάλι κοντά
εκεί που ξαποσταίνουμε
όταν δεν καλλιεργούμε.
Είναι πολλά χρόνια ο οικισμός
κοντά στο ρουθούνι του γίγαντα
δεν ξέρεις αν σε μυρίζει κρυφά
ή αν σε καλεί να εισέλθεις
γέννησε το δερμένο χώμα
μαύρο γρασίδι
ιπτάμενους νάνους
βωβούς τζίτζικες
θυμωμένες αγελάδες
που κλωτσάνε τους ταύρους
μέλισσες που ταΐζουν τη βασίλισσα με αίμα
λουλούδια που φωνάζουν συνθήματα
με φωνή ραδιοφώνου.
Οι στατιστικές θα μετράνε σε ποσοστά
τη γη που υγραίνει η βλέννα
και το σάλιο του γίγαντα
για όσο ροχαλίζει
και ονειρεύεται
ένα πιάτο ντολμάδες
τυλιγμένους σε φύλλο μπακλαβά.
Τα κουδούνια των σχολείων στο διάλειμμα
ηχούν πάρα πολύ σιγανά,
στον φόβο μην ξυπνήσει ο γίγαντας.
Ξύπνησα, φώναξα
μην πας μην πας
και κρύφτηκα πίσω από έναν θάμνο
να δω ποιος θα κρυφοκοιτάξει
βαθιά από 'κει μέσα
που ίσως ξεκινάει
ο δρόμος της κόλασης.
No comments:
Post a Comment