ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ.

ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ ΕΧΩ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ
- ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ 'The Omniconstant',
- ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΖΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ 'ΝΕΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ',
- ΟΛΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΛΕΞΑ ΠΕΖΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ 'Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΟΥ ΣΕ ΕΚΑΤΟ ΛΕΞΕΙΣ'
- ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ 'IVAN PAGONOV DIVORCING TATIANA NATUROVA'
- ΤΟ ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΕΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΣΕΛΙΔΟ ΠΟΙΗΜΑ 'Η ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΣΤΕΡΙΑΣ'
- ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΜΟΥ 'CGVR CONTINUUM'
- ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΜΟΥ 'ΒΕΛΟΝΕΣ'
- ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΜΟΥ 'ΜΗ ΜΟΥ ΠΛΕΝΕΙΣ ΤΟ ΦΛΥΝΤΖΑΝΙ'
- ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑΤΩΝ 'ΕΜΜΟΝΕΣ' ΑΦΑΙΡΕΣΑ  5 ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ.
ΞΕΓΥΜΝΩΣΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΣΧΗΜΑ!  ΤΩΡΑ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΩ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟΥΣ ΕΚΔΟΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΕΤΟΙΜΑ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΘΑ ΔΕΚΤΟΥΝ ΝΑ ΕΚΔΟΣΟΥΝ.  "ΔΑΚΤΥΛΑ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ" ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΕΓΓΛΕΖΟΙ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΑΝΕ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ Η ΠΗΓΑΙΝΑΝΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΠΑΛΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΑΝΕ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΣΤΟΝ ΚΥΚΕΩΝΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΩΝ ΜΟΥ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΝ ΔΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΣΕΙΡΑ ΣΕ ΧΑΡΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΗ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΩΝ, ΘΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, (ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΓΕΥΣΗΣ, ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΓΛΥΦΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ!)
ΑΝΤΙΟ, ΛΟΙΠΟΝ, ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΘΑ ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΠΛΕΟΝ ... ΧΑΡΤΩΜΕΝΟ!

My parody of “Santa Claus is coming to town”

You better calm down,

You better slow down,

Better look wise

I’m telling you why

Santa Claus is coming to town                      

You better watch out.

The others might err,

better keep safe

than body underground

Santa Claus is coming to town                      

He knows when you are speeding,

he knows if you maneuver,

he sees you if you cheat it,

So go slow for goodness sake!

Oh! You better not drink,

Or let others drive,

Better look wise

and take the bus,

Santa Claus is coming to town                      

Santa Claus is coming to town                      

He sees you if you daydream,

he hears the cell phone ring,

he hates it if you overtake,

so he might not come alone!         

Santa Claus is coming to town                      

Santa Claus is coming to town          

He sees you when you're speeding
He knows when you're fast
He knows if you've have license
So Death might come instead!
Sadness‘s now coming to town

Death is making a list

And he never checks twice

Don’t send him a letter

Wanting a gift

Sadness‘s coming to town

Sadness‘s coming to town

If you ignore our dear Santa!

Synexeia tou Prescription peri facebook kai internet se Trascription Ellinikis Glossas. (Meros BHTA)

Και βεβαίως φίλοι μου, ως συνέχεια του προηγούμενου μου άρθρου, τονίζω ότι ποτέ δεν δεν έβγαλα τον εαυτό μου έξω!  Πάνω από όλα κάνω αυτοκριτική για τις φορές που κάνω κι εγώ αστεϊσμούς και εκφράζω εδώ πράγματα με τους φίλους και την οικογένειά μου που θα ήταν πιο ανθρώπινα αν λεχθούν από το στόμα μου και συνοδευμένα από τη μυρωδιά μου εκείνης της στιγμής είτε κρεμμύδι είχα φάει είτε μυρίζω άρωμα!  Όπως το 'καλημέρα αγάπη μου' με ένα γλυκό χασμουρητό!  Εδώ στο διαδίκτυο οι βλέψεις μου είναι στην κυριολεξία ψυχ - αγωγικές και εκπαιδευτικές και όχι διασκεδαστικές και δεν έχω ελεύθερο χρόνο να τον σπαταλώ άπρακτος, καθισμένος άσκοπα σε άσκοπες συζητήσεις. 
Για να καταλάβετε τι ακριβώς εννοώ, μόλις τώρα ήρθα σπίτι από την προπόνηση, άνοιξα για να γράψω αυτό το άρθρο ως απάντηση σε μια φίλη σε σχετική συζήτηση που είχαμε και αφού νοιώσω ικανοποιημένος με την απάντησή μου, θα κλείσω το fb, θα πάω να διορθώσω ακόμη μερικές σελίδες από το βιβλίο μου και θα κοιμηθώ.  Το δικό μου πρόβλημα είναι ότι ως συγγραφέας χρειάζομαι την πλατφόρμα του ίντερνετ για να διαφημίζω τη γραφή μου.  Ταυτόχρονα, όμως, επειδή έχω τη 'φύση' του εκπαιδευτή, έχω την εσωτερική ανάγκη να λέω το λόγο που λίγοι ακούνε έξω από τα δόντια.  Δεν είναι ανάγκη να είναι Λόγος Θεού.  Δεν αισθάνομαι ανώτερος από εσένα ή από τον οποιοδήποτε.  Ούτε είμαι.  Απλά ψάχνω συνεχώς την πραγματική αλήθεια και την αλήθεια πίσω από το δεύτερο επίπεδο επιμάσκευσης όπως ανέφερα στο πρώτο μισό του άρθρου, δηλαδή το δεύτερο άβαταρ, το ψηφιακό χέρι του μυαλού, που έχει αρχίσει να διαστρεβλώνει τον άνθρωπο. 
Να το σκεφτούμε διαφορετικά.  Αν δεν είμαι εδώ και γίνω 'ούτοπος' και αποκλεισμένος από τα κοινά, πώς θα πω αυτά που πιστεύω για το διαδίκτυο, στην προσπάθειά μου να πετύχω τον ελάχιστο διαφωτισμό;  Να τα γράψω σε εφημερίδα;  Αφού οι νέοι αλλά και πολλοί μεγάλοι πια δεν διαβάζουν τίποτα σχεδόν σε χαρτί, όλα τα βλέπουν σε οθόνη!  Γι αυτό  θα είμαι πάντα εδώ για να θυμίζω την αντίθετη πλευρά, την απέναντη όχθη της λίμνης, την πραγματική αλήθεια, την ανάγκη για ύπαρξη ισορροπίας και αυτοελέγχου.   Ναι, πιστεύω ότι έχω το δικαίωμα να είμαι εδώ για να κρίνω με αγάπη τους φίλους μου και τον εαυτό μου αυστηρότητα και να ισορροπώ, ισορροπόντας μαζί μου όσους περισσότερους μπορώ.  Έτσι κι αλλιώς αυτούς (τους πολλούς) που δεν θα μπορέσω να ισορροπήσω, δεν έπρεπε από την αρχή να προσπαθήσω, γιατί και θα έχω αντίθετα αποτελέσματα, και θα πεισμώσω ανθρώπους απέναντι στο πρόσωπό μου. 
Κι όμως,  έτσι την είδα.  Από μωρό ήμουνα έτσι.  Αν την δούνε κι άλλοι έτσι ίσως αυτοί που ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ  να δούνε κάτι.  Από εκεί και πέρα όμως δεν θέλω να ζω τη ζωή μου από εδώ (από τα σχόλια και από το διαδίκτυο γενικά) και ούτε θέλω να μου λένε οι φίλοι μου 'καλημέρα' από εδώ ούτε 'καληνύκτα ' ούτε και τον πόνο τους ούτε τη χαρά τους.  Στο διαδίκτυο θέλω μόνο να ενημερώνομαι από έγκυρες πηγές για τα δρώμενα στον κόσμο, να διαβάζω παλιά σημαντικά άρθρα ή για νέες ανακαλύψεις ή εφευρέσεις, να έχω επαγγελματικές συνδιαλλαγές, να ψωνίζω, να συζητώ με αυτούς που το επιζητούν περί φιλοσοφικών, φιλολογικών, γλωσσολογικών και κοινού ενδιαφέροντος κοινωνικών θεμάτων.  Τόσα πράγματα θέλουν ώρες και μέρες.  Πώς να αναλώνομαι και με τα μικροκοσμικά;  Γι αυτό λέγονται έτσι αυτά, γιατί βιώνονται στο μικρόκοσμο του καθενός, η λέξη δεν είναι καθόλου υποτιμιτική.  Τα καθημερινά ή συναισθηματικά θέλω να τα συζητώ στην καθημερινή ζωή με τους δικούς μου ανθρώπους στο μικρόκοσμό μου.  Επαναλαμβάνω, διαφωνώ με όλες τις προσωπικές συνδιαλλαγές μέσω διαδικτύου (έκφραση οποιουδήποτε συναισθήματος σε κοινή θέα, ούτε καν σε προσωπικά μηνύματα, γνωριμίες, χαιρετισμοί, διάλογοι τύπου chat, κλπ).  Κι αν γίνονται, ας γίνονται με ποσοστό, ας πούμε, ένα προς δέκα!  Δηλαδή, πες πρώτα εννιά βράδια 'καληνύκτα' σε ένα φίλο με τηλέφωνο ή πρόσωπο με πρόσωπο΄(προσοχή στις αποστάσεις) και μετά καμιά φορά στο διαδίκτυο αν τύχει.  Το αντίθετο θα σας κάνει, λυπάμαι γι' αυτό, διαδικτυακούς φίλους!  
Αυτό είναι για μένα  ισορροπία χρήσης του διαδικτύου και αυτοέλεγχος όπως πιο πάνω τον ανέφερα.  Γι αυτό τηλεφωνώ συχνά στους φίλους μου και στα αδέλφια μου.  Αλλιώς θα ήμουν ένας άλλος HOMO DIGITALIS και ούτε καν ERECTUS!!!  
Πιστεύω όμως ότι κάποιος για να έχει τέτοιου είδους έλεγχο στο ίντερνετ πρέπει να τον έχει και στη ζωή του. 
Παρεπιπτόντως, η δουλειά μου αυτή είναι, γι αυτό και είμαι τόσο επίμονος στην άποψή μου.  Δεν είναι λόγω ψώνιου όπως ίσως πιστεύει κάποιος που διαβάζει αυτό το άρθρο.  Δουλειά μου είναι να διδάσκω σε μωρά πειθαρχία, ισορροπία και αυτογνωσία, έξω από την αγγλική γλώσσα, που εκείνο είναι το εύκολο μέρος.  Αυτά που ακούς εδώ τα ακούνε και τα μωρά μέσα από το μάθημα με απλουστευμένο τρόπο.  Και πίστεψέ με, στα μωρά αρέσει να ακούνε ότι μπορεί να υπάρχει προστασία, αγάπη και ισορροπία στον κόσμο και ότι αυτά μπορούν να φτιάξουν τον κόσμο έτσι.  Τους δίνει ελπίδα.  
Και σκέφτομαι.  Σε εμάς γιατί δεν αρέσει να ακούμε αυτό το εναλλακτικό μήνυμα; Εϊναι η μεγαλομανία να έχουμε εκατοντάδες 'φίλους';  Να διαβάσουν τις βλακείες που γράφουμε πολλοί ταυτόχρονα;  Να γελάσουν δεκάδες με το αστείο μας και δεν μας αρκεί πια ο ένας φίλος μας να το 'πιάσει' και ο άλλος όχι;  Τι χάσαμε στην πορεία, αλήθεια;   Και γιατί στα αυτιά σας ακούγομαι ουτοπιστής ή ψεύτικος και ξεκινάτε με αμφιβολία να με διαβάζετε και με καχυποψία;  Τι άλλο είδατε από μένα τόσα χρόνια;  Που έπεσα σε αντίφαση με αυτά που λέω; Ποια φλέβα με αναβράζουσα λάβα κτύπησα στο υποσυνείδητό σας;  Αναρωτιέμαι...

Prescription Peri Facebook Kai Internet Se Greekglish Me Kypriako Trascription.

Makari thee mou na kleisei to facebook tziai na gyrizei o kosmos me photographies mes tous dromous na zitoun 'like'!  Etsi skeftike o adelfoulis mou o Chrysostomos se sxolio-ataka-philosophiki skepsi sto wall tou facebook tziai arese mou polla!  Diladi, egw enna gyrizw me kolles me poiimata?  tzi esy Chrysostome mou tziai o Kolias me kolloudes me eksypnes kouventes? Tziai i Aleksandra me proskliseis na pastinoume?  Tziai i Anthi me usb me links se ellinika laika erotika tragoudia ponou? (ta onomata pou xrisimopoiountai einai oikeiwn prosopwn gia na apofexthoun pithanes miniseis!)
Ouaou!  Teleio oneiro, pao na koimitho na to oneirefto prin svisei opos ola ta alla pou symvainoun sto fb.
Xereis ti skeftomouna xtes kai simera 'blogofiloi mou'?  Oti to internet DEN afinei ti zoi na kyla kai tis kouventes na ksexniountai.  Aftoi pou zoune ti zoi tous mesa apo to fb kai tis alles mixanes koinvnikis diktiosis, opos kai to twitter, kyriws ekei mesa para eksw, exoun to eksis provlima:  'Scripta manent, verba volent' (ta grapta menoun, ta logia petane).  Kai etsi oti syzitane se comments edw, or se chats, oxi mono sto fb alla pantou sto internet, ta logia tous, oti poune, oti grapsoun, oti tous ksefygei, oti skopima poun, panta menei se arxeia.  Xathike pia to efimero, prosorino tis zois.  Xathike i aksia tis amnisias kai tou 'sygnomi, den akousa, mou les ksana, please?'.
Meta skeftika ligo pio vathia, ligo pio makria.  Apo ola afta pou diavazoume sto internet, apo photos, apo logia, apo arthra, apo idees, exete pote fantastei posoi apo aftous pou ta anartoun simera mporei na einai nekroi, sta nosokomia, trelloi se psychiatria, freskoerotevmenoi i pantremenoi kai trexoun kai den prolavainoun na krypsoun afta pou kapore eipan se gkomenes kai theloun na min ta dei i nyn tous i i gynaika kai ta paidia tous?  Anthropoi kathimerinoi, pou den katalavan pote to TELOS THS EXEMYTHEIAS, TO TELOS THS GLYKEIAS PROSWRINHS ATAKAS. 
Chrysostome, proxtes eipes, thymamai kati gia ta logia pou leei kapoios, oti 'oti sporo fytepseis tha fas'.  fantasou poso pio tragika altihino ginetai afto me tin katara tou internet! 
Gia paradeigma, epses eixa kati terastia chats me mathitries, typou light, pote na vrethoume, kai ta loipa!  Me vasi to pio pano skeptiko mou, molis eipame 'kalinikta' esvisa olokliro to post!  Opos tha synaivene me mia kathimerini syzitisi pou meta tha xehnages ti eipate kai tha emene i glykia anamnisi gia na eisaxthei omala sti mnimi!  Ksereis ti?  Enthousiastika! 
Enthousiastika pou xeiristika tin parea mou me sevasmo kai den afisa ti sygxroni cyber katara 'INTERNETIA SCRIPTUM MANENTOPHOBIA' (diadiktiaki grafologiki emmenophovia) na mou epivalei tin apopsi tis.  EPEVALA EGO TO THARROS TOU AFTOELEGXOU MOU PANW THS! Den exeis idea poso anakoufistiko itan!  Meta esvisa kai arketa xioumoristika filmakia-parodies pou eixa kanei post apo to youtube gia na MOU deiksw oti otan les ena asteio to eipes.  Teleiose.  Opoios gelase gelase.  Opoios akouse akouse. 
I emmoni tis monimotitas pou epivallei to internet genika, pistevw oti einai kai to vathytero aitio tou ethismou kai twn emmonikwn tasewn.  H eksartisi sou kai mou kai olwn twn antrhrwpwn sto internet eite afto einai facebook eite blogging eite chatrooms i xero go ti allo, mono etsi mporei na antimetwpistei.  ME THN ANTIMETWPHSH THS APEILHTIKHS MONIMOTHTAS THS EIKONAS KAI TOU GRAPTOU LOGOU. Eite se proswpiko epipedo o kathenas mas me prosopikes maxes kai alepallila DELETE eite me eidikes mixanes twn idiwn twn sites pou tha sou zitane na epilekseis an theleis na meinei afto pou egrapses i an tha to svisoun apo to server tous. 
Telos sxoliou, perimeno tin apopsi psyxologwn, ekpaideftikwn, sxediastwn programmatwn ypologistou kai diadiktiakwn programmatwn gia na mou poun an symfwnoun me tin apopsi mou.
  KAI PERIMENW TH STHENARH ANTIDRASH OLWN TWN YPOLOIPWN MH EIDIKWN, APLWN ANTHRWPWN SAN TOU YPOFAINOMENOU POU DEN EXOUME OIKONOMIKA SYMFERONTA APO THN YPARKSH TOU DIADIKTYOU!  THEWRW OTI EINAI KAIROS NA POLEMHSOUME THN ANAGKH GIA INTERNET MESA MAS KAI NA THN KANOUME EKSWTERIKH, EPAGGELMATIKH ANAGKH. NAI STO RESEARCH, OXI STO REPRESS!  GIATI OLA EDW MESA THA GINOUN TOU... INCEPTION! (deite tin tainia gia na deite ti ennow!)
Antio gia simera.  Elpizo na svisete apo ti mnimi sas to sxolio afto afou to diavasete, giati apo edo sto blog, dystyxos den svinetai an den to sviso ego o idios me polyplokes diadikasies.  Alla kratiste ti myrodia tou, mia mera tha me thymithite, oso ki an me misisete gia afta pou thetw kai ekthetw.

(Pali me tsimpise o Melanas Philosophos prwi-prwi)

my first script advertised in scripts magazine in the USA

απόφθεγμα 23 - quote 23

"a coffin may secure the dead body's safe passing to eternity, but not the soul's.  That would take a lifetime of coffin sewing."

ΜΗΧΑΝΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ: ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΑ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.

Έχω ακούσει πολλές και διάφορες αντιδράσεις από δημόσιους υπαλλήλους σε διάφορες θέσεις, σχετικά με τις αποκοπές μισθών τους. Λένε ότι είναι άδικο, ότι είναι κεκτημένα δικαιώματα. Αν τους πεις να εξηγήσουν τον όρο 'κεκτημένα δικαιώματα', θα κομπιάζουν λίγο, γιατί στην ουσία αυτό που κάνουν επί σειρά ετών είναι παρακινούμενη απεργία από την κάθε φορά Συντεχνία τους. Δάσκαλοι, Καθηγητές μακριά από τα θρανία; Και οι μαθητές στους δρόμους; Ποιος θα τους προσέχει που οι γονείς δουλεύουν; Αδιανόητο! Γραφεία της Κυβέρνησης κλειστά; Ταμεία και διεργασίες που ευνοούν ή εξυπηρετούν τον πολίτη; Όχι! ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΜΗΝΕΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΩ ΟΥΤΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΕΡΓΙΑ! Είμαι ιδιώτης, αλλά θα είμαι μαζί τους! "Κεκτημένα δικαιώματα" ή "κατάχρηση εξουσίας"; Δεν θα απαντήσω εγώ.

Αυτό όμως που θα απασχολήσει το άρθρο δεν είναι τα δικαιώματα για τα οποία... πάλεψαν τα διάφορα σώματα του Δημοσίου με τις ιστορικά καταγεγγραμμένες μεθόδους, αλλά με το γενικό κλίμα της υπερμισθοδοσίας, ακόμη και κατά τους πρώτους μήνες διορισμού, με τις πρώτες κλίμακες κάποιου Δημόσιου Υπαλλήλου! Τώρα, σίγουρα μερικοί αναγνώστες που τυγχάνει να είναι Δημόσιοι Υπάλληλοι ίσως μέσα τους αντιδράσουν και πούνε "ας μην μας τα έδιναν ευθής εξαρχής!".

Επωφελούμαι, λοιπόν, το τελευταίο πιθανό σχόλιο, για να συμπεράνω με σωκρατική λογική ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι παραδέχονται ότι ήταν λάθος οι μισθοί και οι εξασφαλίσεις όλα αυτά τα χρόνια! Και αν πουν ότι δεν είναι εις βάρος των υπολοίπων, τότε γιατί το έλλειμα στο δημόσιο; Λόγω του high way; Ή λόγω του ποτίσματος των πάρκων; Ή λόγω της αγοράς των βιβλίων και της συντήρησης των δημοσίων κτιρίων; Μετρήστε πόσα λεφτά επιπλέον από τα χρειαζόμενα πάνε μηνιαία στους μισθούς όλης της δημόσιας μηχανής και πόσα σε όλο το άψυχο υλικό της Δημοκρατίας!

Μια πολύ... σφαιρική αντιμετώπιση του θέματος, θα συμπαίρενε ότι το κράτος λειτουργεί εγωιστικά και εγωκεντρικά και θεωρεί όλους τους υπαλλήλους του... παιδιά του και ότι θα πρέπει να τα εξασφαλίζει. Και επίσης το κράτος ίσως πει στις ιδιωτκές εταιρίες, αν θέλουν ή αν μπορούν ας κάνουν το ιδιο! Κρίμα! Κρίμα, γιατί τα χρήματα που διαχειρίζεται το κράτος δεν είναι δικά του!!! Και δεν είναι για τους λίγους αλλά για όλους! Πρέπει να γίνει αλλαγή άμεσα!

Υπάρχουν επιχειρήματα που ... καίνε το κράτος. Η σφαιρική αντιμετώπιση του προβλήματος δεν λύει τίποτα, καθώς η έννοια "κράτος" δεν υφίσταται ούτε ως φυσικό, ούτε ως νομκό πρόσωπο, ούτως ώστε να προσαχθούν οποιεσδήποτε κατηγορίες. Και έπειτα, οι κυβερνήσεις αλλάζουν συνεχώς, δεν υπάρχει σταθερά για να κατηγορίσεις συγκεκριμένα ένα άτομο ή ένα κόμμα, αφού ο καθένας ρίχνει το φταίξιμο στον άλλο, κι όταν τεθεί θέμα συνολικής ευθύνης, ξαφνικά όλοι υπερασπίζονται όλους μεταξύ τους! Πολιτική Διπλωματία, σου λέει! Ευφυές το κράτος, δεν λέω, με ευφυή άτομα να το στηρίζουν, αλλά όποτε τίθεται το θέμα της Ηθικής, ή της Δικαιοσύνης στις αποδοχές όλων των πολιτών, τότε τα ερωτήματα γίνονται φιλοσοφικά. "Να πάμε μπροστά, να ξεχάσουμε τα λάθη", έχω ακούσει. Χρόνια τώρα φαίνεται ότι το όχημα μας είναι μια ζυγαριά χρυσού με τροχούς που έχει κλίση προς τη μια πλευρά, όπου μέσα είναι το κράτος και οι μεγαλοκαρχαρίες, κι από την άλλη ο λαουτζίκος.

Αδράττομαι της ευκαιρίας να εξηγήσω κάτι στους φίλους δημόσιους υπαλλήλους. Αναλογιστείτε την παρακάτω συσχέτιση:

ΑΝ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥ ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ (ΚΡΑΤΟΣ) ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΨΗΛΟΣ, ΘΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΑΣΥΖΗΤΗΤΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΥΨΗΛΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ, ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ, ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ.

Αν κάποιος μου πει, "Μα οι νόμοι, το σύνταγμα και οι προϋπολογισμοί ψηφίζονται στη Βουλή, που δεν έχει σχέση με το κυβερνών κόμμα" θα πω, "΄Ασε μας καλέ, αφού μεταξύ τους τα μαγείρευαν ανέκαθεν!" Εξάλλου, και οι μισθοί των βουλευτών είναι ψηλοί και τοιουτοτρόπως χρησιμοποιούν το ίδιο ... άγραφο επιχείρημα, ότι όλοι οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν σαν βάση τουλάχιστον τα 1500 ευρώ! Για αρχή! Και ανεβαίνουν συνεχώς και ανελέητα! Με προσαυξήσεις! Πώς λοιπόν ένας Βουλευτής ή ένα Υπουργός θα δεχόταν να περιμένει προσαυξήσεις αφού υπηρετεί με θητεία; Άρα έπρεπε να γίνει κάτι για να παίρνουν άμεσα ψηλούς μισθούς! Να ψηφίσουν, ας πούμε, ανάλογους νόμους ή ψηφίσματα. Να... βγάλουν και αυτοί οι καημένοι κάτι τα πέντε-δέκα χρονάκια που θα μείνουν στην εξουσία!

Ερώτηση: Είναι κανείς ενταγμένος μέσα στους κόλπους των κομμάτων που αντιδρά σε αυτό; Μα, ακόμη και τα μικρά κόμματα που ποτέ δεν θα πάρουν εξουσία δεν αντιδρούν και συναινούν με τη σιωπή τους. Μα γιατί; Είναι φανερό! Κι αυτοί θα βάλουν ένα-δυο βουλευτές στη Βουλή! Τον αρχηγό τους και κάνα δυο άλλους! Εεε, ηλίου φαεινότερον!

Τι είπατε; Αντιδρούν τώρα; Όλα τα κόμματα; Να γίνει αλλαγή; Πότε; ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΟΡΤΗΣ; Τώρα με τη διαφάνεια και την κατακραυγή και την πείνα που κάνει το λαό αδίστακτο; Μην νομίζεις, πάλι κάτι θα βγάλουν κι ας χάσουν τα κεκτημένα. Θα πουν στο λαό πόσο άδικο είναι, ειδικά η αντιπολίτευση, για να πάρουν ψήφουν εμπιστοσύνης για να φυλάξουν για τις επόμενες εκλογές.

Μα αν υποχωρήσουν τώρα, και πέσουν οι μισθοί, πώς θα τους ανεβάσουν μετά; Ααα, μην ανησυχείς, εσύ κι εγώ θα ξεχάσουμε πάλι, έρχονται νέα χρήματα, θα φάμε, θα πιούμε, θα ευφρανθούμε και όλα ως διά μαγείας θα επανέλθουν σε δέκα χρόνια, και η δική μας δεκαετία θα αμαυρωθεί και θα γραφτεί σε σκοτεινές σελίδες, και τα βιβλία ιστορίας (ελεγμένα από το κράτος) θα κάνουν απλή αναφορά σε μία παράγραφο χωρίς ιδιαίτερες αναλύσεις, και ειδικά χωρίς αναφορά σε άρθρα καλή ώρα σαν κι αυτό που διαβάζεις αυτή τη στιγμή.

Γι αυτό, φίλε Δημόσιε Υπάλληλε, αν έκανες την αναλογία, είσαι βασικά η...βάση, η δικαιολογία για να παίρνουν οι ανώτεροί σου τη μερίδα του λέοντος.


Καλά, όμως, αναρωτιέμαι, δεν νοιώθεις καμία ενοχή που όλος ο υπόλοιπος πληθυσμός τόσα χρόνια για να αγοράσει ένα αυτοκίνητο ή να κάνει ένα σπίτι έπρεπε να δουλεύει δυο δουλειές και πάλι να πεινά για να πληρώνει τις δόσεις;


Οι δημόσιοι που είναι διορισμένοι για χρόνια στο δημόσιο, τώρα έχουν και σπίτι και αυτοκίνητο και δεν έχουν δάνεια, εκτός κι αν αγόρασαν και εξοχικό και μια porche! Αν πρόσεχαν έχουν και λεφτά "στην πάντα" και είναι και υγιείς επειδή δεν πέρασαν ποτέ το άγχος της φτώχειας και της πλήρους αβεβαιότητας, της ανεργίας και της ανάγκης να στερήσουν από την οικογένειά τους μέρος της φροντίδας που περιμένουν από αυτούς.


Και έτσι κι αλλιώς, άντε και δεχτούμε ότι κάνετε τεράστιας σημασίας εργασία, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός δεν κάνει, τότε το εφάπαξ; Τι ακριβώς είναι αυτό το εφάπαξ; Τι εννοεί αυτό το ... επί άπαντος; Είναι μια εξασφάλιση ότι θα έχετε τα πάντα εσείς για πάντα; Είναι μήπως ένα δώρο από τις κυβερνήσεις όλων αυτών των χρόνων που σιωπούσατε και τις υπηρετούσατε; Ίσως. Είστε εξάλλου εσείς οι σημαντικοί, οι υπόλοιποι δεν δικαιούμαστε δώρο από την κοινωνία. Εμείς οι ιδιώτες δεν υπηρετήσαμε την κοινωνία. Μόνο τρώγαμε από αυτή. Η κοινωνία είστε εσείς, η δύναμη, η ισχύς, η μόνη αλήθεια!


Το ξέρω, βγάζει πικρία το άρθρο σε κάποια σημεία, αλλού λαϊκίζει, είναι αλήθεια, ίσως φταίει η καθαρή αδικία την οποία συζητάει, η οποία όμως δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτή, λόγω της έννοιας "κεκτημένα δικαιώματα". Ποτέ δεν θα αποδεκτείτε ότι αδικήσατε τους υπολοίπους, επειδή αλήθεια, δεν φταίτε σε ατομικό επίπεδο. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Κι εγώ ονειρευόμουνα πάντα να γίνω δημόσιος υπάλληλος. Να "την κάνω". Τώρα όμως...


Βέβαια δεν συζητώ τις υψηλές συντάξεις, το κράτος σας έβαζε ψηλές εισφορές, δικαιούστε υψηλή σύνταξη. Και τους φόρους επίσης, παίρνατε πολλά, δίνατε την αναλογία. Δέχομαι και εγώ και πολλοί συμπολίτες μου, είμαι σίγουρος να παίρνω 2000 ευρώ και να δίνω και 200 άμα μου πουν, παρά να παίρνω 900 και να δίνω 50! Εδώ παρακαλώ, αναγνώστη, κάνε αφαίρεση και όχι αναλογία. Εκεί βρίσκεται η αδικία.


Επίσης δεν ξέρω πολλά για τις διπλές συντάξεις, κι έτσι θα πω λίγα. Ή, καλύτερα, δεν θα πω τίποτα, το πράγμα μιλάει από μόνο του. Σκεφτείτε μόνο αυτά που είπα πιο πάνω, και ποιοι παίρνουν τις διπλές συντάξεις.


Όπως και να έχει, και να σας κόψουν από τώρα και στο εξής, χρήματα ή δικαιώματα, πάλι κερδισμένοι είστε, εις βάρος των αδελφών, των φίλων και των ξαδέλφων σας. Και μην μου πείς, φίλε, "ας έμπαινες κι εσύ στο Δημόσιο", γιατί κάνεις τη θέση σου σε σχέση με όλα τα επιχειρήματα που τέθησαν, δυσμενέστερη. Γιατί αν το πεις, έχω να σου απαντήσω καταλλήλως.


Τώρα, ακούω τα αντιεπιχειρήματα γιατί αλήθεια είμαι 80% πεπεισμένος ότι έχω δίκαιο! Γιατί έχω φίλους και αδέλφια και δημόσιους και μη δημόσιους και βλέπω τις διαφορές που ανέφερα!


Γιατί, ειλικρινά, μακάρι να έχω άδικο και να μην έζησα τη ζωή μου φτωχικά επειδή το αποφάσισαν άλλοι, αδαής για την ύπαρξη μίας αδικίας που με κυνήγαγε χωρίς να το ξέρω! Και ευτυχώς που πρόλαβα να μην γίνω κι εγώ δημόσιος υπάλληλος και να κρατήσω την αξιοπρέπειά μου ψηλά! Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως πάω να βγάλω το όνομά μου από τον κατάλογο των καθηγητών που περιμένουν το τραινάκι...

Η Γιγαντιαία Πτώση Μιας Βλεφαρίδας (Νέο Βιβλίο από τη Μαρία Ιωάννου)

http://www.books.gr/ViewShopProduct.aspx?Id=9007493

Η φίλη μου συγγραφέας Μαρία Ιωάννου έχει εκδόσει το βιβλίο της του οποίου το εξώφυλλο διαβάζετε πιο πάνω.  Πρόκειται για μια συλλογή με πεζογραφήματα.  Έχω υπάρξει μάρτυρας των ικανοτήτων της Μαρίας σε εργαστήρια συγγραφής και retreats που παρακολουθήσαμε μαζί, σε κάποια από τα οποία έχει και η εν λόγω συγγραφέας διδάξει, και μπορώ να σας διαβεβαιώσω για την αφοσίωσή της στη γραφή αλλά και για το πηγαίο της ταλέντο.  Περιμένω με αγωνία να πάρω στα χέρια μου ένα αντίγραφο του βιβλίου και να γράψω τις απόψεις μου για τις διάφορες ιστορίες που διαδραματίζονται μέσα.  Ήδη γνωρίζω μια από αυτές και είναι μια από τις καλύτερες σύντομες ιστορίες που έχω διαβάσει (ever).

απόφθεγμα 22

"Οι σπουδαιότεροι άνδρες ήξεραν να μαγειρεύουν άριστα και οι σπουδαιότερες γυναίκες μπορούσαν να δέρνουν καλά. Ούτε οι μεν ούτε οι δε το δείξανε ποτέ, παρά μόνο στο έτερό τους ήμισι."

Απόφθεγμα 21

“The mysteries, son, ceremonial, ritual, spiritual, you name it!  Everything we have known and believed about deity and divinity until nowadays, is a direct origin of old civilizations.  Everybody, Greeks, Saxons, Assyrians and Sumerians, all imitate the ancient ways of the first tribes of central Africa.” (Father to his son in 'The Omniconstant')

απόφθεγμα 20

"you can only be certain about someone's virtue at the first time they discuss a serious flaw in their character.  And about their honesty at the first time they admit a lie." (from The Omniconstant)

reviews on my anthology

(I'd like to thank all these people who gave their precious time to read an unknown writer like me)

http://www.goodreads.com/review/show/141175430


Gerry Huntman's review


Feb 16, 11










status: Read from February 15 to 17, 2011










It is unusual for me to pick up and read a literary work, especially by a debut author. I am too busy a person to normally wander away from what I like the most, which is speculative fiction and non-fiction. I certainly wish I read 'literary' fiction more, and poetry, for that matter.






I am therefore very pleased to say that I managed the time and took the 'leap' to read Christos Rodoulla Tsiailis' short anthology, Throwing Dice On A Chessboard. It most certainly was worthwhile.






Before I give my general impression of the work, and provide some detail on each of the short stories, I should dispense with an important area of improvement needed in the work. Christos is a Greek Cypriot and English is not his first language. While I am astounded with Christos' mastery of elements of the English language, including an immense vocabulary, his work is unfortunately well represented with spelling, grammar and proofing issues. The classic (turning up several times in the first half reading of the anthology, is 'lose' versus 'loose' - fundamentally different meaning and hard to miss the eyesore). Accuracy of tense is another common issue. I wont belabor the point - this book needs a good editorial treatment, and probably indicative of a work that is self published.






BUT... and it is really important to 'but'-in - this flaw is seriously overshadowed by a clearly talented and well-developed writer. This man is definitely going places.






Some works of fiction have a style that is more poetic than narrative based. This is just such a case. While there are cases of choices of words that perhaps are not quite right from a broad English idiomatic viewpoint, Christos has succeeded in expanding narrative to a level where unique phrases ARE apt, poetic, penetrating. I am a writer and I have learned things about expression in the English language from Christos. I thank him for that, in itself.






Each of Christos' stories in this anthology are penetrating - loaded with metaphor and evocative imagery. There isn't a single character who is two-dimensional - in many cases they are four-dimensional, if it is at all possible.






Perhaps to suffer being labeled a generaliser in this critique, the stories focus fair and square on characters, and this is somewhat supported by his (an artistic piece in itself) preface.






None of Tsiailis' stories depict a normal world. Not one. They are super-normal, but by doing this, he provides the reader with a super-understanding of human nature, and what it is to be normal, and why 'normalcy' is in fact a lie.






This, perhaps, is what I like most about the anthology.






As I stated above his Preface is a piece of quality writing in itself. Tsiailis chose to write it almost like a literary essay - he makes a bold statement - there is no originality left in literature, so his stories will be a presentation of carefully produced thefts - but nothing is obvious in Christos' work - his imagery is centred around


the 'sounds' of smoke - he is deliberately obfuscating in his Preface and is in fact going to provide the reader with stories (smoke) that have sound. Originality in my mind.






The following are brief appraisals of each of the short stories:






White Night Stones - This was a great start to the anthology as it immediately presented Tsiailis' writing skills at its near-optimum. This story is essentially about a young girl's thoughts and revelations while attending a wedding function, and provides an insight into her world, which encompasses her family and her extended community. It is honest and delves deeply into her psyche, and it is


superimposed (presented, so to speak) via her growing understanding of the behavior of bats in the night garden outside the wedding function. Her growth of understanding of how bats can 'see' in the dark run parallel with her growth into a woman. It was a strong and penetrating piece.






Nilusha Thilangi Kariyawasam - This short story was nothing short of superb. Utterly superb. I cannot grasp why Christos chose to write such an insightful piece set in Sri Lanka, with Sri Lankan protagonists, but it worked - mightily well. The simple and devastatingly sad story of a woman's relationship with her daughter, and how it got complicated with her father, siblings and the nature of the community and society that these people were/are in, are revealed by simple second person discussion is impressive, and made the more readable by a hint, tinge of the religious supernatural. This is not a happy story, and yet it succeeds in part to uplift one's spirit. This anthology is worth buying just for this story.






A Black Car Radio - is one story that, for me, doesn't quite succeed in hitting its target, although again, is well written. Again the metaphors are skillfully constructed - the middle aged businessman, with complex psychological issues, finding his life centred around the


long journey to work and back, complicated by his unhealthy reliance on his radio and the tree-lined terrain lining the highway he was driving on. In my view Christos tried to push this too hard, to wring as much insight into the character as he could, where perhaps it was redundant to do so - I got it about halfway. Also, the conclusion - which I will not spoil for others - might have exploited the metaphor too far. Nevertheless, it was still a good read.






One SMS Behind - another very good story. Can't give anything away here, but I can say that this is the first story where there is a twist at the end. Superficially, the twist controls the story and yet, when revising what I read in the story as a whole, it is a secondary force. What makes this story very very good is its insight, depth of presentation of the main character. It captures - you can almost smell - the Mediterranean, young, party set, alive and convincing - youthful, energetic, indestructible (irony here), and yet set in context with the 'real world' outside. Perhaps more than anything, Christos is telling us that some realities are short lived, fleeting.






Hi, I'm Stephan; I Am A Triplet Child - this is a lovely short story, that on the surface is a vignette - a slice of a day of triplet children in a household, and yet it really is about the nature of the 'secret' behaviors, relationships betwixt multiple birth siblings, and how it further complicates as it extends to the rest of the family, friends and community (school in this case). This is not nearly as deep or penetrating as his other stories, but is rings of truth, and sensibly, he leaves the deepest undercurrents of being a triplet to our imagination.






Shallow Oceans - this is one of my less liked stories, but it was intriguing. I think, like A Black Car Radio, it tried too much. Again, I don't want to give too much away, but it, in my mind, is constructed of three parallel elements - a diver diving and what happens to him, the surrealistic affects of a brain being affected by some event during the dive, and a treatment of what consciousness is using the metaphor of the previous two elements. Tough gig in my mind. I don't think it quite worked, but there are very good surrealist scenes being portrayed. I felt put off by footnoting of neurological terminologies - I think the use of it is a symptom of the excessive effort Tsiailis is making.






The last three short stories - I will comment as one - they really are a triptych - Up There On The Fig Tree, The Coffin Maker, and The Hotel Owner - these three titles represents the three phases of Stavros, the protagonist. It is a depressing story of a man who was abused in a most unusual way through his childhood, and how this forms the kernel of his unusual, stunted, largely unhappy life. The fig tree is the key symbol in these three stories, which I will leave for you to discover. The tree is the tool by which he is so grievously stunted (like the tree itself), and it is the tree that becomes the raw material for the remainder of his life (in being there in his life, and by creating an ugly hole in his life in its absence). And yet life goes on, which is certainly the theme of the third story, and proves that some positivism can emerge from a long lifetime of darkness, incongruity. This is a very good story (stories - very unusual to do it this way, perhaps it should have been more structured so this is obvious from a title point of view), among Christos' best.










In summary, we have a wonderful, evocative writer here, and the only real negative of this anthology (other than it was in my mind too short), is the weakness in the English language. And yet, the strength of his themes, imagery and characterization transcends this to a high degree, making the majority of his stories highly worthwhile to read. Even the weaker stories (in my estimation) have merit, and contribute to the anthology as a whole.






I highly recommend this anthology to discerning, thinking readers.










Throwing Dice On A Chessboard


Christos Rodoulla Tsiailis


ISBN: 9781449081119


AuthorHouse


Reviewed By Karynda Lewis


Official Apex Reviews Rating:


Regardless of whatever difficulties we may face, we all have the power to shape our own fates. No matter how insurmountable our situations may seem, we are equipped with all the necessary mental, physical, and spiritual tools we need to overcome the obstacles that block our paths on the road of life. The only problem? Whether or not we have the strength of faith to empower us to endure.


Such is the central premise of


Throwing Dice On A Chessboard, the new collection of short stories by author Christos Tsiailis. Throughout the pages of his collection, Tsiailis introduces the reader to seven different characters, each facing his/her own unique challenges. Far from superhuman icons, Tsiailis' protagonists are average, everyday figures to which readers are sure to relate, each with the power to transform him/herself for the better — or worse. Just as we all are every day, the characters in Throwing Dice On A Chessboard are faced with the everchanging vicissitudes of life, and the ultimate success or failure of their efforts rests on their individual abilities to heed the cosmic ebb and flow that perpetually sways all of our actions. As such, Tsiailis' insightful tome is drawn straight from the pages of everyday life, particularly when it comes to the significance of the ongoing battles we wage against the demons within us all. An enlightening read.














Review by Lupoman on Library Thing


http://www.librarything.com/work/9587312/reviews/65760827


"I enjoyed reading this collection very much. It was thought provoking and I thought the author did an excellent job in writing it.. I recommend this book to whomever wants to read something unique but a little unusual." (Lupoman)














Review by Dan on Goodreads






http://www.goodreads.com/review/show/117312242






"I really enjoyed this collection of short stories. My absolute favorite has to be "Nilusha Thilangi Kariyawasam" and it's about a conversation that takes place, impossible so it seems, but there it is, plain as day. I highly recommend this book to whomever wants something different, but at the same time a quick read. " (Dan)

απόφθεγμα 19

"there's only only one reason powerful enough to read a book.  Because it came your way.  Any white page in a book is even more radiant than the TV screen in front of your eyes" 

απόφθεγμα 18

"Ο πνευματικός κόσμος του παιδιού δεν είναι απαραίτητα και θρησκευτικός.  Στην εποχή που η θρησκεία ξεμπροστιάζεται και ο παπάς υπονομεύεται, είναι καιρός πια οι δάσκαλοι και οι γονείς να σταμήσουν να τον εκθειάζουν και όντας οι ίδιοι πνευματικοί ηγέτες πλέον, να δημιουργήσουν εκ νέου με το δικό τους παράδειγμα τον πνευματικό κόσμο που ποικιλοτρόπως υπολείπεται του τεχνοκρατικού."

Τώρα τι;

(αφιερωμένο στους φίλους της γιορτής του έρωτα) (εγώ το γιορτάζω πάντα) (τι με ξινοκοιτάς;)


Ήθελα να αγγίξω τις γραφικές ρίζες των θεόρατων δέντρων στην πλούσια συνοικία της Αβάνας

Χαιρέτησα την Καρολίνα Κλουφτ στο αεροπλάνο που πήγαινε Αθήνα για τους Ολυμπιακούς

Ήθελα με σπάγγο να δέσω από το πόδι το σπουργίτι που δεν πέτυχα με τη σφενδόνη

Μάζευα σε δέσμες τις σαύρες μωρό στο προσκοπείο και τα κορίτσια τρόμαζα

Ήθελα μαζί ασβεστωμένοι να ανεβαίναμε στο αέτωμα του Παρθενώνα

Έφηβος πήδαγα τους φράκτες των σοφών μήλα φορτωμένος

Ήθελα λίγο πιο σφικτή αγκαλιά απ’ τον πατέρα μου

Ανάπνεα με δυσκολία τον αέρα όταν έλειπες

Ήθελα με λυγμούς χώρο στον έρωτά σου

Στρογγύλεψα το μηδέν στο άπειρο

Ήθελα να ακούω μελωδίες

Έγραψα μία νέα νότα

Θέλησα το τέρμα

Το ξεπέρασα

Τώρα

Τι;

Απόφθεγμα 17

"Εσύ παίρνεις ουσίες - κατευναστικές, παραισθησιογόνες, αντιφλεγμονώδεις, παυσίπονες, διεγερτικές.  Η ... "πεμπτουσία" του Homo Digitalis.  Να το ζεις παίζοντας με την ενδοκρινολογία σου, να είσαι το αγαπημένο παιδί των πολυεθνικών - αυτοί παίρνουν παρουσίες."

απόφθεγμα 16

"Μια μεγάλη ιδέα πάντα προέρχεται από ένα άγνωστο χώρο, που ο άνθρωπος ποτέ δεν θα ανακαλύψει.  Μπορεί να εισέλθει σε οποιοδήποτε μυαλό, από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα μιας εποχής, ψάχνοντας για φερέφωνους δέκτες.  Αναγνωρίζεται όμως ως ιδιοκτησία του ενός μεγάλου κεφαλιού λόγω ικανότητας αποκωδικοποίησης και βήματος."

THE BRITISH HURT IN GREEK!

IT LINKS TO MY FACEBOOK GROUP
"GREEK WORDS A.M.A.P"
http://www.facebook.com/home.php?sk=group_169956583030807&ap=1


-ACHE (για όσους φίλους δεν γνωρίζουν τη λέξη ή επίφημα, διαβάζεται [έικ] και σημαίνει πόνος)



-PAIN


Είναι δύο λέξεις συνώνυμες, φαινομενικά αγγλικής προέλευσης, αν και ο "πόνος" θυμίζει το "pain" και εύκολα θα μου έλεγε κανείς, ρε ! Θα γίνουμε ρεζίλι στο γκρουπ! Εμείς πήραμε το πόνος από τους εγγλέζους αφού στα αρχαία δεν συναντάται η λέξη "πόνος" αφού είναι "άχθος"! Λοιπόν, φίλοι, ο πόνος είναι αντιδάνειο, ναι, το πήραμε απλοποιημένο από τους άγγλους. Από πού;


Έτοιμοι;


Μα, από το αρχαιότατο "ποινή" (=τιμωρία) που έγινε punishment. Αρχικά (γύρω στο 1300 μχ στις Αγγλοσαξωνικές διαλέκτους το pain σήμαινε τιμωρώ! Και, καθώς το αποτέλεσμα μιας τιμωρίας πρέπει να επιφέρει πόνο για να θυμίζει το φταίξιμο, επικράτησε η δυναμική της έννοια και έγινε και ρήμα και ουσιαστικό.


ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΠΟΝΑΝΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ!!!


γιατί;


Επειδή και το "ACHE" τους είναι ελληνικό! Στα αρχαία ελληνικά όλες οι ρίζες "ακ" και "αχ" (αχήν (=φτωχός) άχθος, άγχος ή άχος, αγχόνη, ακίζω, ακίς, αχρείος κλπ) έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με το επιφώνημα πόνου "αχ" (όσο κι αν φαίνεται αστείο). Το αιώνιο "ααααχ" το ελληνικόν είχε θραύση και στις αποικίες των Μεγάλων Ελλήνων! Αυτή η ρίζα πέρασε και στην ενδότερη Ευρώπη σε λατινογενείς γλώσσες. Στην αρχή το ρήμα ήταν "ake" και το ουσιαστικό "ache" (όπως speak-speech) και με... κοινή συμφωνία το ρήμα πήρε τη μορφή του αουσιαστικού, ένώ το ουσιαστικο πήρε την προφορά του ρήματος! Άρα κατέληξαν σε μία λέξη που γράφεται ache (θα διαβαζότανε ελληνικότατα [αχή]) που όμως διαβάζεται [έικ] όπως είπαμε στην αρχή.






Αυτή δε η λέξη ενώνεται με πάρα πολλές άλλες για να βγάλει λέξεις για δυσάρεστους πόνους όπως headache, heartache, toothache κλπ.






Τώρα το εμπεδώσαμε ότι...


THE BRITISH HURT IN GREEK!

Ball (1) and Ball (2) are Greek Words!

α)BALL!!!!!!!!


όχι φίλοι μου, το ball δεν είναι από το μπάλα, μην κάνετε χαρά ότι το βρήκατε και ότι σας λέω το obvious.

Η λέξη ball είναι αντιδάνειο. Εμείς πήραμε το "μπάλα" από τους Άγγλους. Αντιδάνειο πάει όμως να πει ότι εμείς τους δώσαμε τη λέξη και την έκαναν "ball" και μας άρεσε και την πήραμε πίσω. Από ποια λέξη μας όμως αυτοί έφτιαξαν την μπάλα;

Είστε έτοιμοι;

Διαβάστε λοιπόν.

Πήραν το αρχαίο μας ρήμα "βάλλω" που σημαίνει ρίχνω αντικείμενα σημαδεύοντας (μπορείτε να κάνετε τη σύνδεση) και αρχικά δημιουργήθηκαν λέξεις όπως Ballistics(πορεία σφαίρας) και έπειτα γεννήθηκε η έννοια της μπάλας ταυτόχρονα με τα παιχνίδια.



β) BALL (με την έννοια του χορού σε επίσημες αίθουσες)

Αυτή η έννοια δεν πέρασε πίσω στα ελληνικά, έμεινε σε ευρωπαικές χώρες κι εμείς την απορρίψαμε στη Δημοτική λόγω της επικράτησης της λέξης "χορός".

Έτοιμοι; (όπως κράζει κι ο Ρουβάς;)

Στα αρχαία Ελληνικά "βαλλίζειν" (από το βάλλω) σήμαινε και χορεύω λόγω του ότι ο χορός εθεωρείτο άθλημα αφού κυριολεκτικά οι χορευτές ...έριχναν το κορμί τους με αθλητικό τρόπο από δω κι από κει! Μάλιστα κύριε οι αρχαίοι! Χόρευαν τον Πεντοζάλη ...αλά χιπ-χοπ!

Κι εμείς λέμε μπάλα και νομίζουμε πως ... αγγλίζουμε! Κι όμως, εκείνοι είναι που ελληνίζουν! Να το ξέρουν άραγε οι άγγλοι ότι η μπάλα δεν είναι μόνο στρογγυλή αλλά και... ελληνική;

Καλά ...σουτ λοιπόν για τους πολλούς μου φίλους που αγαπούν το ποδόσφαιρο και την καλαθόσφαιρα (θα δω και για το σουτ αν είναι ελληνικό σε άλλη έρευνά μου)

HEALTH is a Greek word

HEALTH is a Greek word



I would hate myself if I wished to you all "have good health for 2011" if I did not feel in my heart that this word is also Greek, despite a great dispute by linguists.


I start by explaining how the etymology of "heal" (and the noun derived from it, i.e. "health") goes back to the Proto-Indo-European root *kailo- ("whole, uninjured, of good omen"). But "kalo" is also a greek word with the same positive meaning. From "kailo" or "kalo" derived the Proto-Germanic *khailaz, literally "to make whole", but also "to make sound and well".


In Old English this became hælan ("to make whole, sound and well") and from the same root came the Old English hal ("health").


This is also the etymological root of the adjectives "whole" and "hale", but also of "holy".


Who can deny though that the same Proto-Indo-European root took the path through Greek holos ("whole") to the modern English holistic (from the theory of holism, which states that things cannot be broken down into their parts, but must be understood as a whole) and the prefix holo- in hologram (lit. "whole writing"). So we could state that health which literally means "to make whole" comes from the greek word "holon", bearing all variations of years that followed its first conception.


But I don't want to leave you with this bitter taste of doubt. I will give you a brief verbal tour on the science of healing, which is mainly a Greek science, as most sciences.


Let's talk about the ancient God of Medicine, Asclepius (Latin Aesculapius). He is the god of medicine and healing in ancient Greek religion. He was one of Apollo's sons, and they both shared the nickname Paean ("the Healer"). His mother died in labour and he was to be burnt with her, but his father rescued him, cutting him out of her womb. "To cut open" is the phrase which in ancient Greek gave the name "Asclepius". Apollo carried the baby to the centaur Chiron, where Asclepius was raised and introduced to medical arts.






Asclepius represents the healing aspect of the medical arts; He gave to Greek Mythology the daughters Hygieia ("Hygiene"), Iaso ("Medicine"), Aceso ("Healing"), Aglæa/Ægle ("Healthy Glow"), and Panacea ("Universal Remedy"). What is more, a snake winds around the rod of Asclepius, and this remains a symbol of medicine until nowadays, but do not mistake it with the "caduceus", which has two snakes winding. The symbol of snakes comes from the fact that snakes were often used in healing rituals. Non-venomous snakes were crawling on the floor of the dormitories of the sick and injured. From about 300 BC onwards, the cult of Asclepius grew very popular and pilgrims flocked to his healing temples (Asclepieia) to be cured of their ills. He was associated with the Roman/Etruscan god Vediovis. Some healing temples also used sacred dogs to lick the wounds of sick petitioners. Now, you should also take into consideration that the original Hippocratic Oath began with the invocation "I swear by Apollo the Physician and by Asclepius and by Hygieia and Panacea and by all the gods ..."




Some religions long after the fall of the Greek empire claimed their origins to Asclepius. In the 2nd century AD the magical healer Alexander claimed that his god Glycon was an incarnation of Asclepius. But it is all so very important to keep in mind the claim that the myth of Asclepius had served as a source for claims of Jesus's healing powers.


Finally, if this is useful to you, the botanical genus Asclepias (milkweed), is named after him, and includes the medicinal plant A. tuberosa or "Pleurisy root".  I know about temples of Asclepius at Epidaurus in north-eastern Peloponnese. Another famous healing temple (or asclepieion) was located on the island of Kos, where Hippocrates started his training.





I hope all the above brought back to you to a lost likeness of the Greeks, even more than you ever had. Because it is no wonder why the foreigners appreciate Greece even more than we do. Perhaps it is because they know things we have never been taught from our school! What a pity!
Do not forget Hippocrates as well, as he is a historical person.




Dear friends, have good health and wholeness for 2011