ΜΗΧΑΝΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ: ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΑ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.

Έχω ακούσει πολλές και διάφορες αντιδράσεις από δημόσιους υπαλλήλους σε διάφορες θέσεις, σχετικά με τις αποκοπές μισθών τους. Λένε ότι είναι άδικο, ότι είναι κεκτημένα δικαιώματα. Αν τους πεις να εξηγήσουν τον όρο 'κεκτημένα δικαιώματα', θα κομπιάζουν λίγο, γιατί στην ουσία αυτό που κάνουν επί σειρά ετών είναι παρακινούμενη απεργία από την κάθε φορά Συντεχνία τους. Δάσκαλοι, Καθηγητές μακριά από τα θρανία; Και οι μαθητές στους δρόμους; Ποιος θα τους προσέχει που οι γονείς δουλεύουν; Αδιανόητο! Γραφεία της Κυβέρνησης κλειστά; Ταμεία και διεργασίες που ευνοούν ή εξυπηρετούν τον πολίτη; Όχι! ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΜΗΝΕΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΩ ΟΥΤΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΕΡΓΙΑ! Είμαι ιδιώτης, αλλά θα είμαι μαζί τους! "Κεκτημένα δικαιώματα" ή "κατάχρηση εξουσίας"; Δεν θα απαντήσω εγώ.

Αυτό όμως που θα απασχολήσει το άρθρο δεν είναι τα δικαιώματα για τα οποία... πάλεψαν τα διάφορα σώματα του Δημοσίου με τις ιστορικά καταγεγγραμμένες μεθόδους, αλλά με το γενικό κλίμα της υπερμισθοδοσίας, ακόμη και κατά τους πρώτους μήνες διορισμού, με τις πρώτες κλίμακες κάποιου Δημόσιου Υπαλλήλου! Τώρα, σίγουρα μερικοί αναγνώστες που τυγχάνει να είναι Δημόσιοι Υπάλληλοι ίσως μέσα τους αντιδράσουν και πούνε "ας μην μας τα έδιναν ευθής εξαρχής!".

Επωφελούμαι, λοιπόν, το τελευταίο πιθανό σχόλιο, για να συμπεράνω με σωκρατική λογική ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι παραδέχονται ότι ήταν λάθος οι μισθοί και οι εξασφαλίσεις όλα αυτά τα χρόνια! Και αν πουν ότι δεν είναι εις βάρος των υπολοίπων, τότε γιατί το έλλειμα στο δημόσιο; Λόγω του high way; Ή λόγω του ποτίσματος των πάρκων; Ή λόγω της αγοράς των βιβλίων και της συντήρησης των δημοσίων κτιρίων; Μετρήστε πόσα λεφτά επιπλέον από τα χρειαζόμενα πάνε μηνιαία στους μισθούς όλης της δημόσιας μηχανής και πόσα σε όλο το άψυχο υλικό της Δημοκρατίας!

Μια πολύ... σφαιρική αντιμετώπιση του θέματος, θα συμπαίρενε ότι το κράτος λειτουργεί εγωιστικά και εγωκεντρικά και θεωρεί όλους τους υπαλλήλους του... παιδιά του και ότι θα πρέπει να τα εξασφαλίζει. Και επίσης το κράτος ίσως πει στις ιδιωτκές εταιρίες, αν θέλουν ή αν μπορούν ας κάνουν το ιδιο! Κρίμα! Κρίμα, γιατί τα χρήματα που διαχειρίζεται το κράτος δεν είναι δικά του!!! Και δεν είναι για τους λίγους αλλά για όλους! Πρέπει να γίνει αλλαγή άμεσα!

Υπάρχουν επιχειρήματα που ... καίνε το κράτος. Η σφαιρική αντιμετώπιση του προβλήματος δεν λύει τίποτα, καθώς η έννοια "κράτος" δεν υφίσταται ούτε ως φυσικό, ούτε ως νομκό πρόσωπο, ούτως ώστε να προσαχθούν οποιεσδήποτε κατηγορίες. Και έπειτα, οι κυβερνήσεις αλλάζουν συνεχώς, δεν υπάρχει σταθερά για να κατηγορίσεις συγκεκριμένα ένα άτομο ή ένα κόμμα, αφού ο καθένας ρίχνει το φταίξιμο στον άλλο, κι όταν τεθεί θέμα συνολικής ευθύνης, ξαφνικά όλοι υπερασπίζονται όλους μεταξύ τους! Πολιτική Διπλωματία, σου λέει! Ευφυές το κράτος, δεν λέω, με ευφυή άτομα να το στηρίζουν, αλλά όποτε τίθεται το θέμα της Ηθικής, ή της Δικαιοσύνης στις αποδοχές όλων των πολιτών, τότε τα ερωτήματα γίνονται φιλοσοφικά. "Να πάμε μπροστά, να ξεχάσουμε τα λάθη", έχω ακούσει. Χρόνια τώρα φαίνεται ότι το όχημα μας είναι μια ζυγαριά χρυσού με τροχούς που έχει κλίση προς τη μια πλευρά, όπου μέσα είναι το κράτος και οι μεγαλοκαρχαρίες, κι από την άλλη ο λαουτζίκος.

Αδράττομαι της ευκαιρίας να εξηγήσω κάτι στους φίλους δημόσιους υπαλλήλους. Αναλογιστείτε την παρακάτω συσχέτιση:

ΑΝ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥ ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ (ΚΡΑΤΟΣ) ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΨΗΛΟΣ, ΘΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΑΣΥΖΗΤΗΤΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΥΨΗΛΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ, ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ, ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ.

Αν κάποιος μου πει, "Μα οι νόμοι, το σύνταγμα και οι προϋπολογισμοί ψηφίζονται στη Βουλή, που δεν έχει σχέση με το κυβερνών κόμμα" θα πω, "΄Ασε μας καλέ, αφού μεταξύ τους τα μαγείρευαν ανέκαθεν!" Εξάλλου, και οι μισθοί των βουλευτών είναι ψηλοί και τοιουτοτρόπως χρησιμοποιούν το ίδιο ... άγραφο επιχείρημα, ότι όλοι οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν σαν βάση τουλάχιστον τα 1500 ευρώ! Για αρχή! Και ανεβαίνουν συνεχώς και ανελέητα! Με προσαυξήσεις! Πώς λοιπόν ένας Βουλευτής ή ένα Υπουργός θα δεχόταν να περιμένει προσαυξήσεις αφού υπηρετεί με θητεία; Άρα έπρεπε να γίνει κάτι για να παίρνουν άμεσα ψηλούς μισθούς! Να ψηφίσουν, ας πούμε, ανάλογους νόμους ή ψηφίσματα. Να... βγάλουν και αυτοί οι καημένοι κάτι τα πέντε-δέκα χρονάκια που θα μείνουν στην εξουσία!

Ερώτηση: Είναι κανείς ενταγμένος μέσα στους κόλπους των κομμάτων που αντιδρά σε αυτό; Μα, ακόμη και τα μικρά κόμματα που ποτέ δεν θα πάρουν εξουσία δεν αντιδρούν και συναινούν με τη σιωπή τους. Μα γιατί; Είναι φανερό! Κι αυτοί θα βάλουν ένα-δυο βουλευτές στη Βουλή! Τον αρχηγό τους και κάνα δυο άλλους! Εεε, ηλίου φαεινότερον!

Τι είπατε; Αντιδρούν τώρα; Όλα τα κόμματα; Να γίνει αλλαγή; Πότε; ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΟΡΤΗΣ; Τώρα με τη διαφάνεια και την κατακραυγή και την πείνα που κάνει το λαό αδίστακτο; Μην νομίζεις, πάλι κάτι θα βγάλουν κι ας χάσουν τα κεκτημένα. Θα πουν στο λαό πόσο άδικο είναι, ειδικά η αντιπολίτευση, για να πάρουν ψήφουν εμπιστοσύνης για να φυλάξουν για τις επόμενες εκλογές.

Μα αν υποχωρήσουν τώρα, και πέσουν οι μισθοί, πώς θα τους ανεβάσουν μετά; Ααα, μην ανησυχείς, εσύ κι εγώ θα ξεχάσουμε πάλι, έρχονται νέα χρήματα, θα φάμε, θα πιούμε, θα ευφρανθούμε και όλα ως διά μαγείας θα επανέλθουν σε δέκα χρόνια, και η δική μας δεκαετία θα αμαυρωθεί και θα γραφτεί σε σκοτεινές σελίδες, και τα βιβλία ιστορίας (ελεγμένα από το κράτος) θα κάνουν απλή αναφορά σε μία παράγραφο χωρίς ιδιαίτερες αναλύσεις, και ειδικά χωρίς αναφορά σε άρθρα καλή ώρα σαν κι αυτό που διαβάζεις αυτή τη στιγμή.

Γι αυτό, φίλε Δημόσιε Υπάλληλε, αν έκανες την αναλογία, είσαι βασικά η...βάση, η δικαιολογία για να παίρνουν οι ανώτεροί σου τη μερίδα του λέοντος.


Καλά, όμως, αναρωτιέμαι, δεν νοιώθεις καμία ενοχή που όλος ο υπόλοιπος πληθυσμός τόσα χρόνια για να αγοράσει ένα αυτοκίνητο ή να κάνει ένα σπίτι έπρεπε να δουλεύει δυο δουλειές και πάλι να πεινά για να πληρώνει τις δόσεις;


Οι δημόσιοι που είναι διορισμένοι για χρόνια στο δημόσιο, τώρα έχουν και σπίτι και αυτοκίνητο και δεν έχουν δάνεια, εκτός κι αν αγόρασαν και εξοχικό και μια porche! Αν πρόσεχαν έχουν και λεφτά "στην πάντα" και είναι και υγιείς επειδή δεν πέρασαν ποτέ το άγχος της φτώχειας και της πλήρους αβεβαιότητας, της ανεργίας και της ανάγκης να στερήσουν από την οικογένειά τους μέρος της φροντίδας που περιμένουν από αυτούς.


Και έτσι κι αλλιώς, άντε και δεχτούμε ότι κάνετε τεράστιας σημασίας εργασία, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός δεν κάνει, τότε το εφάπαξ; Τι ακριβώς είναι αυτό το εφάπαξ; Τι εννοεί αυτό το ... επί άπαντος; Είναι μια εξασφάλιση ότι θα έχετε τα πάντα εσείς για πάντα; Είναι μήπως ένα δώρο από τις κυβερνήσεις όλων αυτών των χρόνων που σιωπούσατε και τις υπηρετούσατε; Ίσως. Είστε εξάλλου εσείς οι σημαντικοί, οι υπόλοιποι δεν δικαιούμαστε δώρο από την κοινωνία. Εμείς οι ιδιώτες δεν υπηρετήσαμε την κοινωνία. Μόνο τρώγαμε από αυτή. Η κοινωνία είστε εσείς, η δύναμη, η ισχύς, η μόνη αλήθεια!


Το ξέρω, βγάζει πικρία το άρθρο σε κάποια σημεία, αλλού λαϊκίζει, είναι αλήθεια, ίσως φταίει η καθαρή αδικία την οποία συζητάει, η οποία όμως δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτή, λόγω της έννοιας "κεκτημένα δικαιώματα". Ποτέ δεν θα αποδεκτείτε ότι αδικήσατε τους υπολοίπους, επειδή αλήθεια, δεν φταίτε σε ατομικό επίπεδο. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Κι εγώ ονειρευόμουνα πάντα να γίνω δημόσιος υπάλληλος. Να "την κάνω". Τώρα όμως...


Βέβαια δεν συζητώ τις υψηλές συντάξεις, το κράτος σας έβαζε ψηλές εισφορές, δικαιούστε υψηλή σύνταξη. Και τους φόρους επίσης, παίρνατε πολλά, δίνατε την αναλογία. Δέχομαι και εγώ και πολλοί συμπολίτες μου, είμαι σίγουρος να παίρνω 2000 ευρώ και να δίνω και 200 άμα μου πουν, παρά να παίρνω 900 και να δίνω 50! Εδώ παρακαλώ, αναγνώστη, κάνε αφαίρεση και όχι αναλογία. Εκεί βρίσκεται η αδικία.


Επίσης δεν ξέρω πολλά για τις διπλές συντάξεις, κι έτσι θα πω λίγα. Ή, καλύτερα, δεν θα πω τίποτα, το πράγμα μιλάει από μόνο του. Σκεφτείτε μόνο αυτά που είπα πιο πάνω, και ποιοι παίρνουν τις διπλές συντάξεις.


Όπως και να έχει, και να σας κόψουν από τώρα και στο εξής, χρήματα ή δικαιώματα, πάλι κερδισμένοι είστε, εις βάρος των αδελφών, των φίλων και των ξαδέλφων σας. Και μην μου πείς, φίλε, "ας έμπαινες κι εσύ στο Δημόσιο", γιατί κάνεις τη θέση σου σε σχέση με όλα τα επιχειρήματα που τέθησαν, δυσμενέστερη. Γιατί αν το πεις, έχω να σου απαντήσω καταλλήλως.


Τώρα, ακούω τα αντιεπιχειρήματα γιατί αλήθεια είμαι 80% πεπεισμένος ότι έχω δίκαιο! Γιατί έχω φίλους και αδέλφια και δημόσιους και μη δημόσιους και βλέπω τις διαφορές που ανέφερα!


Γιατί, ειλικρινά, μακάρι να έχω άδικο και να μην έζησα τη ζωή μου φτωχικά επειδή το αποφάσισαν άλλοι, αδαής για την ύπαρξη μίας αδικίας που με κυνήγαγε χωρίς να το ξέρω! Και ευτυχώς που πρόλαβα να μην γίνω κι εγώ δημόσιος υπάλληλος και να κρατήσω την αξιοπρέπειά μου ψηλά! Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως πάω να βγάλω το όνομά μου από τον κατάλογο των καθηγητών που περιμένουν το τραινάκι...